حمید حیدرپناه:: 15 اکتبر روز جهانی عصای‌سفید است که علاوه بر یادآوری این روز برای توجه بیشتر به روشندلان، بهانه‌ای برای تقدیر از تلاش‌های خستگی‌ناپذیر بسیاری از این عزیزان است که بر محدودیت‌ها غلبه کرده و توانسته‌اند به عنوان انسان‌هایی موفق، الگوی مناسبی برای همه‌ی افراد جامعه باشند.
به هرحال نقص‌عضو و معلولیت -که به‌صورت مادرزادی یا بر اثر حوادث و بیماری‌هاست- با وجود همه‌ی اقدامات و پیشگیری‌ها همچنان در جامعه هست، اما نحوه‌ی برخورد با آن مهم است که معمولاً افراد با اراده به کمک اطرافیان‌شان می‌توانند با آن کنار آمده و استعدادها و توانمندی‌هایشان را شکوفا و در مواردی فراتر از یک انسان معمولی کارهای خارق‌العاده‌ای انجام دهند که نمونه‌ی آن در جامعه به وفور دیده می شود، از قهرمانان‌ورزشی تا هنرمندان و فعالان‌اقتصادی و فرهنگی و...
در همین حوالی ما هم بسیاری از این عزیزان زندگی می‌کنند که الگوهای خوبی برای همه‌ی افراد جامعه هستند.
یکی از قهرمانان روزگار ما «اکبر محمدزاده» است، روشندلی بااراده و پرتلاش اهل روستای «لرینی»، شهرستان سیروان در استان ایلام که نه تنها توانسته در زندگی شخصی خود فردی موفق و خوشبخت باشد که حتی موجب تحولات بسیاری در منطقه محل زندگی‌ش هم شده‌است.
وی که چند روز پس از تولد به بیماری آب‌سیاه مبتلا می‌شود، به دلیل کمبود امکانات و عدم تامین هزینه‌های درمان، برای همیشه نابینا می‌شود اما این محدودیت باعث نمی‌شود که امید به زندگی را از دست بدهد و با روحیه‌ی قوی و توانمندی خارق العاده‌ای که دارد با سختی‌ها می‌جنگد، به کشاورزی و دامداری پرداخته و در عرصه‌ی اجتماعی و فرهنگی هم یکی از موثرترین چهره‌های منطقه می‌شود.
اکبرآقا که بیش از 50 سال از عمر با برکتش می‌گذرد، با همسر و 5 دخترش زندگی آرام و عاشقانه‌ای دارد و نمونه‌ای از یک خانواده موفق به سبک ایرانی - اسلامی است. کشاورزی می‌کند و به تنهایی کشت پرزحمت برنج را با دقت و ظرافت خاصی انجام می‌دهد. پرورش مرغ‌محلی با روش‌های ارگانیگ و بدون استفاده از داروهای‌شیمیایی با مشارکت بسیج سازندگی، از دیگر فعالیت‌های ارزشمند اوست که نماد برجسته‌ای از اقتصاد مقاومتی است.
این روشندل سیروانی که نمونه بارزی از «آتش به اختیاری» است، با وجودی که سواد خواندن و نوشتن ندارد، ارتباط مستمر و سازنده‌ای با مسئولان و فعالان اجتماعی دارد و از همین طریق هم ضمن کمک به انتقال روستای‌شان به محلی جدید، مانع مهاجرت روستاییان شده و در زمینه ساخت مدرسه و مسجد هم تلاش‌های بی‌نظیری انجام داده و خادمی مسجد را هم بر عهده دارد.
همه‌ی این‌ها در شرایطی به وقوع پیوسته که اکبرآقا بیماری‌های سختی را هم پشت سر گذاشته، یک کلیه‌اش را از دست داده و سرطان خوش‌خیم دارد ولی همچنان پرتلاش است و کارهای خارق‌العاده‌ای انجام می‌دهد، زندگی منظمی دارد و برای تمام ساعات روزانه‌اش برنامه دارد: از دوساعت پیاده‌روی مستمر تا سرکشی به خانواده‌های کم‌بضاعت و کمک به حل مشکلات اهالی در کنار رسیدگی به امورات مسجد، کشاورزی و دامداری و...
در خصوص زندگی این روشندل ایلامی مستندی فاخر هم ساخته‌شده که بسیار مورد توجه قرارگرفته و توانسته در جشنواره‌های مختلف بدرخشد و از شبکه‌های مختلف تلویزیونی پخش شود.
«روزگار اکبر» که حاصل تلاش و شش‌ماه زندگی فیلمساز برجسته ایلامی «قدرت باقری» است، به خوبی توانسته بخشی از زندگی روزمره‌ی اکبرآقا را نمایش دهد. آب‌تنی‌کردن، بازی با کودکان، بالارفتن از نردبان و سرکشی به کولرهای مسجد، برداشتن سنگ‌های بزرگ در مسیر رودخانه، مهارت در کشاورزی و دامداری، پیگیری مشکلات منطقه محل سکونت و جذب اعتبار برای آبادانی روستا، شرح بیماری و غلبه بر سرطان و... سکانس‌های ماندگار و تاثیرگذاری از زندگی این قهرمان روزگار ماست که باقری توانسته به خوبی به تصویر بکشد.
تماشای این مستند به همه‌ی افراد جامعه و خصوصاً جوانان امروزی توصیه می‌شود که نشان می‌دهد یک انسان چقدر توانایی دارد و با اراده می‌توان بر محدودیت‌ها پیروز شد، برای غلبه بر سختی و کمبودها می‌توان آتش به اختیار و بخشی از مشکلات را با همت دسته‌جمعی حل نمود.
انتهای پیام/س
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد