به گزارش خبرنگار گروه سیاسی پایگاه خبری تحلیلی «ایلام بیدار»، بازداشت یک زن ایرانی به نام مهدیه اسفندیاری در فرانسه، آن هم تنها به جرم دفاع بیانی و زبانی از مردم مظلوم فلسطین، بار دیگر پرده از تناقض‌های آشکار غرب در قبال حقوق زنان برداشت. همان غربی که در بزنگاه‌های مختلف با تبلیغات سنگین رسانه‌ای شعار «زن، زندگی، آزادی» را به خوراک خبری بدل کرده بود، حالا در برابر زنی که نه سلاحی به دست دارد و نه فعالیت غیرقانونی کرده، بلکه تنها از تریبون آزادی بیان استفاده کرده، به خشونتی عریان متوسل شده است: زندان.
این اتفاق تنها یک بازداشت ساده نیست؛ بلکه نشانه‌ای است از ریاکاری سیستم‌های امنیتی و سیاسی غرب که هرجا منافعشان به خطر بیفتد، حقوق اولیه انسانی را لگدمال می‌کنند. فرانسه که روزی به‌خاطر یک روسری از دختر ایرانی فیلم‌ها و تصویرسازی‌ها می‌ساخت و نظام سیاسی ایران را متهم به نقض آزادی زنان می‌کرد، امروز یک زن را به خاطر حرف زدن به زندان انداخته است.
زن، زندگی، آزادی یا ابزار تبلیغاتی؟
وقتی در سال‌های اخیر شعار «زن، زندگی، آزادی» توسط برخی جریان‌ها در غرب برجسته شد، رسانه‌های اروپایی و آمریکایی آن را به‌عنوان پرچم دفاع از زنان جا زدند. اما خیلی زود مشخص شد که این شعار بیش از آنکه برآمده از دغدغه واقعی باشد، کارکردی سیاسی و ابزاری دارد.
در گفتگویی که با حجت‌الاسلام احمد امرایی، امام جمعه دره شهر انجام دادیم، وی چنین توضیح داد: غربی‌ها هیچ‌وقت دنبال آزادی واقعی برای زنان نبوده‌اند. این شعارها فقط برای فشار سیاسی علیه کشورهای مستقل است. همین‌ها اگر حقیقتاً طرفدار زن بودند، چرا امروز مهدیه اسفندیاری را به زندان انداخته‌اند؟ جرم او فقط دفاع از مظلوم است. این تناقض‌ها نشان می‌دهد که آن‌ها به حقوق زنان اعتقاد ندارند، بلکه زن را ابزاری برای پیشبرد سیاست‌های خود می‌دانند.
واقعیت این است که در منطق غرب، آزادی بیان تا جایی محترم است که علیه دشمنان سیاسی‌شان به کار رود. هرجا فردی بخواهد از فلسطین، لبنان یا حتی حقوق سیاه‌پوستان در آمریکا دفاع کند، به سرعت سرکوب می‌شود.
فرانسه و کارنامه سیاه در قبال زنان
فرانسه سال‌هاست خود را مهد آزادی و دموکراسی معرفی می‌کند، اما در عمل سابقه‌ای طولانی در سرکوب زنان دارد. کافی است نگاهی بیندازیم به:
ماجرای حجاب؛ ممنوعیت پوشیدن روسری در مدارس و دانشگاه‌ها و حتی ممنوعیت نقاب در اماکن عمومی، نمونه‌ای آشکار از نقض حق انتخاب زنان است.
خشونت خیابانی؛ طبق آمار سازمان‌های حقوق بشری، فرانسه یکی از بالاترین نرخ‌های آزار خیابانی علیه زنان را در اروپا دارد.
نابرابری شغلی و دستمزدی؛ شکاف دستمزد زنان و مردان در فرانسه به‌رغم تمام شعارها همچنان پابرجاست.
خشونت خانگی؛ سالانه صدها زن در این کشور قربانی خشونت خانگی می‌شوند، اما سیستم قضایی در بسیاری موارد به‌جای حمایت، به سرپوش‌گذاری متوسل می‌شود.
در این میان، بازداشت مهدیه اسفندیاری حلقه‌ای تازه به زنجیره‌ای طولانی از نقض حقوق زنان در غرب افزوده است.
آزادی بیان یا گزینش سیاسی؟
نادر رستمی، عضو هیأت علمی دانشگاه ایلام در گفتگو با خبرنگار «ایلام بیدار» گفت: مفهوم آزادی بیان در غرب به‌شدت گزینشی است. شما اگر کوچک‌ترین انتقادی از هولوکاست کنید، حتی اگر یک پژوهش علمی باشد، فوراً محاکمه می‌شوید. اما اگر به مقدسات اسلامی توهین کنید، اسمش آزادی بیان می‌شود. حالا همین استاندارد دوگانه درباره مهدیه اسفندیاری تکرار شده. او فقط از فلسطین حرف زده، اما چون این حرف به ضرر لابی‌های قدرت در پاریس است، باید تاوانش را در زندان بدهد.
این استاد دانشگاه در ادامه گفت: بازداشت او نه یک استثنا، بلکه بخشی از سازوکار سیستماتیک غرب در برخورد با صداهای مخالف است: غرب اساساً نمی‌تواند بپذیرد که زنی مسلمان، ایرانی و مستقل باشد و از مظلوم دفاع کند. اینجا همه پرده‌ها کنار می‌رود و واقعیت ریاکاری غرب عریان می‌شود.
مرور نمونه‌های تاریخی خشونت غرب علیه زنان
برای درک بهتر ماجرا، باید به عقب برگردیم و نگاهی به نمونه‌های تاریخی بیندازیم: شکار ساحره‌ها در اروپا؛ در قرون وسطی، هزاران زن بی‌دفاع تنها به جرم جادوگری سوزانده شدند
موج استعمار؛ در دوران استعمار، زنان کشورهای آفریقایی و آسیایی بارها قربانی تجاوز و خشونت سربازان اروپایی شدند.
تبعیض سیستماتیک در آمریکا؛ تا همین دهه‌های اخیر، زنان سیاه‌پوست در آمریکا حتی حق ورود به مدارس سفیدپوستان را نداشتند.
جنگ‌های معاصر؛ در حمله به عراق و افغانستان، گزارش‌های متعددی از تجاوز سربازان غربی به زنان ثبت شد.
وقتی این پیشینه تاریک را مرور می‌کنیم، بازداشت یک زن ایرانی در قلب فرانسه نه یک خطای فردی، بلکه امتداد همان تاریخ خشونت‌آمیز است.
جان مهدیه در خطر است
زهرا صادقی، فعال اجتماعی در ایلام در گفتگو با خبرنگار «ایلام بیدار» گفت: نباید ساده از کنار این موضوع گذشت. سابقه نشان داده که زنان زندانی در فرانسه و کشورهای غربی همواره با خشونت‌های پنهان مواجه بوده‌اند؛ چه از نظر روانی و چه جسمی. این‌که جان مهدیه اسفندیاری در خطر است، یک شعار نیست، یک واقعیت است. چون سیستمی که او را صرفاً به‌خاطر حرف زدن زندانی می‌کند، هیچ ضمانتی برای حفظ کرامت و سلامت او نخواهد داشت.
وی همچنین افزود: این ماجرا یک آزمون جدی برای نهادهای حقوق بشری است. اگر آن‌ها واقعاً بی‌طرف باشند، باید همین امروز به وضعیت او ورود کنند. سکوتشان به معنای همدستی است.
زندانی شدن مهدیه اسفندیاری یعنی مرگ شعار غرب
علی حیدری، عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد ایلام در گفتگو با خبرنگار «ایلام بیدار»، نگاه عمیق‌تری به بازداشت «مهدیه اسفندیاری» داشت. او این رخداد را نمادی از فروپاشی اعتبار شعارهای غربی دانست و گفت: غرب با شعارهایی مثل زن، زندگی، آزادی می‌خواست تصویر برتری فرهنگی و تمدنی خودش را بسازد. اما زندانی کردن یک زن بی‌دفاع، که هیچ اقدامی جز سخن گفتن از مظلومیت مردم فلسطین نکرده، نشان داد این شعارها از درون تهی‌اند. به بیان دیگر، این زندان در واقع قبر شعار زن، زندگی، آزادی است.
وی ادامه داد: من به‌عنوان استاد دانشگاه با دانشجویان زیادی در تماس هستم و می‌بینم که این تناقض‌ها باعث شده حتی نسل جوان غرب‌زده هم به فکر فرو برود. وقتی فرانسه و دیگر کشورهای اروپایی کوچک‌ترین انتقاد از رژیم صهیونیستی را تحمل نمی‌کنند، دیگر نمی‌توانند از آزادی بیان حرف بزنند. این همان استاندارد دوگانه‌ای است که سال‌ها به آن اعتراض داشتیم.
حیدری همچنین هشدار داد که وضعیت سلامت مهدیه اسفندیاری باید جدی گرفته شود: تجربه نشان داده که زندان‌های اروپا برای زندانیان سیاسی و عقیدتی بسیار خطرناک‌اند. فشارهای روانی، محدودیت ارتباطی و حتی خشونت‌های پنهان از جمله تهدیدهایی است که جان او را در معرض خطر قرار می‌دهد. وظیفه نهادهای حقوق بشری و دیپلماتیک ماست که این موضوع را جدی پیگیری کنند.
این استاد دانشگاه آزاد ایلام تأکید کرد: مهدیه اسفندیاری امروز فقط یک فرد نیست؛ او به نماد تبدیل شده است. نماد همه زنانی که قربانی استانداردهای دوگانه غرب می‌شوند. اگر این مطالبه جهانی شود، رسوایی غرب بیش از پیش آشکار خواهد شد.
تناقض آشکار؛ از بریدن گیس تا بریدن آزادی
همان سیستمی که چند سال پیش با فیلم‌ها و تصاویر ساختگی مدعی بود در ایران گیس دختران بریده می‌شود، امروز خود با دستانش آزادی یک زن را بریده است. این تناقض آشکار نشان می‌دهد که غرب فقط به دنبال سوژه‌سازی است و هرگز نگران سرنوشت زنان نبوده.
مطالبه‌گری از نهادهای داخلی و بین‌المللی
اکنون وظیفه‌ای بر دوش نهادهای داخلی و بین‌المللی است؛ وزارت امور خارجه ایران باید پیگیری جدی دیپلماتیک داشته باشد و از تمام ظرفیت‌های حقوقی و سیاسی استفاده کند، مجلس شورای اسلامی می‌تواند کمیسیون ویژه‌ای برای پیگیری وضعیت ایرانیان در خارج تشکیل دهد.
سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشر باید موضع شفاف بگیرند؛ سکوت در برابر این ظلم به معنای تأیید آن است.
رسانه‌های داخلی نیز باید ماجرا را برجسته کنند و اجازه ندهند غرب با بایکوت خبری آن را به حاشیه ببرد.
مهدیه اسفندیاری، آینه‌ای برای رسوایی غرب
داستان بازداشت مهدیه اسفندیاری چیزی فراتر از یک پرونده شخصی است. او آینه‌ای شده برای رسوا کردن تمام شعارهای توخالی غرب درباره آزادی و حقوق زنان. اگر آزادی بیان واقعاً ارزش مقدسی بود، وی امروز باید آزادانه در خیابان‌های پاریس قدم می‌زد، نه در زندان.
این گزارش نشان داد که:
شعار «زن، زندگی، آزادی» در غرب بیشتر به ابزاری سیاسی شبیه است.
کارنامه تاریخی و معاصر غرب مملو از خشونت علیه زنان است.
جان و کرامت مهدیه اسفندیاری واقعاً در خطر است.
سکوت نهادهای بین‌المللی، همدستی آشکار با ظلم خواهد بود.
پس مطالبه ما روشن است؛ آزادی فوری و بی‌قید و شرط مهدیه اسفندیاری.
داستان بازداشت مهدیه اسفندیاری چیزی فراتر از یک پرونده شخصی است. او آینه‌ای شده برای رسوا کردن تمام شعارهای توخالی غرب درباره آزادی و حقوق زنان. اگر آزادی بیان واقعاً ارزش مقدسی بود، وی امروز باید آزادانه در خیابان‌های پاریس قدم می‌زد، نه در زندان.
انتهای خبر/ر
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد