به گزارش خبرنگار گروه اقتصادی پایگاه خبری تحلیلی «ایلام بیدار»، سیروان، شهرستانی کوچک اما سرشار از ظرفیتهای ناب طبیعی، کشاورزی و گردشگری، سالهاست میان وعدهها، مطالبهها و طرحهای نیمهتمام گرفتار مانده است. سد سیمره که میتوانست نقطه عطفی در توسعه اقتصادی منطقه باشد، جادههای مواصلاتی کارزان - سیروان که در هر رفتوآمد جان شهروندان را گرو میگیرد، چمن لرینی که سالهاست بیبودجه رها شده، فضای سبز بینشهری که چهره خستهٔ شهرستان را بازتاب میدهد و کارخانه سیمان کارزان که نفس مردم را به آلودگی گرهزده است؛ همهوهمه روی میز مطالبات عمومی قرار دارد. اما پرسش اصلی اینجاست: تا چه اندازه برای این دغدغهها چارهاندیشی شده و کدام تصمیمها از مرحله حرف به عمل رسیده است؟
برای یافتن پاسخ، به میان مردم، کارشناسان و مسئولان دینی و اجتماعی شهرستان رفتیم تا تصویری روشنتر از واقعیت این روزهای سیروان ارائه دهیم.
سد سیمره؛ ظرفیت عظیم یا پروژهای که سالها پشت درِ تصمیمگیری مانده است؟
سید حسین حسینی از شهروندان سیروانی در گفتگو با خبرنگار «ایلام بیدار» گفت: از روز اولی که عملیات سد سیمره شروع شد، به ما گفتند این سد روزی رونق میآورد، فرصتهای شغلی ایجاد میکند، صنعت گردشگری را فعال میکند و زمینهای پاییندست را سیراب میسازد. اما امروز بعد از این همه سال، مردم هنوز سهمی از این سد ندارند. هر بار میپرسیم چرا حقابهها ساماندهی نمیشود یا چرا طرحهای جانبی اجرایی نیست، حرفهای قشنگ میشنویم؛ اما اقدام عملی کمتر دیدهایم.
وی با اشاره به خسارتهایی که برخی روستاها متحمل شدند، افزود: ما توقع زیادی نداریم؛ فقط عدالت میخواهیم. مردم سیروان از این سد فقط گردوخاک ساخت آن را دیدند. انتظار داریم مسئولان شفاف بگویند برنامهشان چیست؛ آیا بالاخره قرار است بهرهبرداری از این سد برای مردم منطقه هم سودی داشته باشد یا نه؟
جاده سیروان - کارزان؛ مسیر حیاتی که مردم هر روز با اضطراب از آن عبور میکنند
میلاد رضایی، ساکن کارزان و یکی از کسانی که روزانه این مسیر را طی میکند، وضع جاده را بهعنوان یک «هشدار جدی» توصیف کرده و گفت: هر کسی حتی یکبار از این جاده عبور کند، خطر را احساس میکند. نه شانه مناسب دارد، نه علائم کافی، نه روشنایی. بارها شاهد تصادف بودهایم. رانندههای کامیون میگویند این مسیر پرخطرترین جادهای است که باید هر روز از آن رد شوند.
رضایی با اشاره به رفتوآمد دانشآموزان، معلمان و کارمندان ادامه میدهد: در همه جلسات، نام این جاده مطرح میشود؛ اما تصمیم نهایی انگار همیشه عقب میافتد. ما فقط میخواهیم بدانیم آیا برنامهای واقعی برای اصلاح مسیر وجود دارد؟ آیا بودجهای برای آغاز کار تخصیصیافته؟ اگر هست چرا مردم نتیجه نمیبینند؟
چمن ورزشی لرینی؛ پروژهای که سالهاست پشت حصار خاکی مانده
سید حسین حسینی در بخش دیگری از گفتگو به موضوع چمن لرینی اشاره کرده و گفت: شاید برای بعضیها زمین چمن یک پروژه فرعی به نظر برسد، اما برای جوانهای منطقه تنها دلخوشی ورزشی و فرهنگی است. چند سال است که زمین نیمهتمام مانده و جوانان مجبورند برای یک مسابقه ساده به شهرهای دیگر بروند. چرا هیچ بودجهای برای تکمیل این پروژه تخصیص داده نشده؟
چهره شهرستان سیروان؛ نیازمند نوسازی، ساماندهی و یک تحول اساسی
رضایی در ادامه درباره وضعیت فضای سبز و نمای بینشهری گفت: فضای سبز و نمای شهری اولین تصویر از یک شهر است، اما در سیروان رنگ خستگی دارد مسیر ورودی هر شهر ویترین آن شهر است؛ اما ورودی سیروان شبیه شهری است که سالهاست درگیر کمبود اعتبار و برنامهریزی است. فضای سبز پراکنده، نبود نورپردازی و ضعف مبلمان شهری باعث شده چهره شهر با ظرفیتهای واقعیاش فاصله داشته باشد.
وی گفت: این مسئله فقط زیباییشناسی نیست؛ بر گردشگری، روحیه مردم و حتی جذب سرمایهگذار تأثیر دارد.
کارخانه سیمان بخش کارزان؛ اشتغال برای عدهای، آلودگی برای همه
یکی از اهالی شهرستان سیروان به خبرنگار ما گفت: همه از اشتغال میگویند، ما هم قبول داریم که کارخانه سیمان بخش کارزان شهرستان سیروان برای برخی خانوادهها منبع درآمد است. اما نباید اشتغال را بهانهای برای چشمپوشی از آلودگی کرد. گردوخاک کارخانه روزانه روی خانههای مردم مینشیند. بارها از مسئولان محیطزیست و استانداری خواستهایم نظارت جدیتری داشته باشند. مردم از ما میپرسند آیا تصمیمی برای رفع آلودگی گرفته شده؟ اما هنوز پاسخ قانعکنندهای دریافت نکردهاند.
تحلیل کارشناسی پروژههای اقتصادی و عمرانی شهرستان سیروان
علی فریادی کارشناس مسائل اقتصادی در گفتگو با خبرنگار «ایلام بیدار» گفت: مشکل اصلی این است که طرحهای سیروان معمولاً بهصورت جزیرهای دیده شدهاند؛ یعنی در یک برنامه کلان منطقهای قرار نگرفتهاند. مثلاً سد سیمره اگر به طرحهای گردشگری، کشاورزی و صنعتی پیوند میخورد، اکنون نهتنها یک مخزن آب، بلکه محور توسعه منطقه بود.
وی ادامه داد: در حوزه چمن لرینی یا فضای سبز، مشکل بیشتر مدیریت منابع است. یعنی منابعی وجود دارد، اما اولویتبندی درست نیست. به بیان روشنتر: پول وجود دارد، اما برنامه وجود ندارد.
وی درباره کارخانه سیمان کارزان گفت: این کارخانه باید الزاماً ملزم به اجرای استانداردهای زیستمحیطی شود. امروز در دنیا کارخانه سیمان بدون فیلترهای پیشرفته فعالیت نمیکند. اگر مسئولان بهجای صدور تذکر، اجرا و نظارت را جدی بگیرند، مشکل در مدت کوتاهی حل میشود.
فریادی خاطرنشان کرد: اگر شهرستان سیروان بخواهد جهش توسعهای داشته باشد، نه افزایش بودجه، بلکه هماهنگی میان دستگاهها و یک نقشه راه مشخص لازم است.
راهها و زیرساختهای سیروان؛ گرهای که باید با برنامه نه با وعده باز شود
حسین نظری کارشناس حوزه راه و شهرسازی در گفتگو با خبرنگار «ایلام بیدار» گفت: این مسیر از ابتدا بر اساس حجم فعلی تردد طراحی نشده است. رشد جمعیت، افزایش خودروها و توسعه صنعتی منطقه باعث شده جاده موجود کاملاً ناکارآمد و پرخطر شود. امروز نیاز به تعریض، اصلاح نقاط حادثهخیز و ایجاد روشنایی داریم.
وی درباره چرایی تأخیر توضیح داد: بودجهریزی راهسازی معمولاً چندساله است. اما اینکه مردم در این مدت باید با خطر زندگی کنند قابل قبول نیست. پیشنهاد من اجرای فوری نقاط بحرانی و همزمان آغاز مطالعات مسیر جدید است.
نظری گفت: ورودی شهرها بخشی از هویت آنهاست. اگر بخواهیم گردشگری سیروان فعال شود، اولین قدم اصلاح چهره شهر است.
مطالبات مردم باید شنیده و پیگیری شود
حجتالاسلام مهدی خزایی امامجمعه سیروان در گفتگو با «ایلام بیدار» با تأکید بر اینکه مسئولان باید در قبال مطالبات مردم پاسخگو باشند، گفت: مطالباتی مثل سد سیمره، جاده کارزان، کارخانه سیمان و فضای سبز، خواستههای اضافی نیستند؛ حقوق مردماند. مردم از ما میپرسند چه زمانی این مشکلات حل میشود. ما هم به سهم خود بارها این موضوعات را در تریبون نمازجمعه مطرح کردهایم.
وی ادامه داد: توسعه فقط با افتتاح پروژهها معنا ندارد. توسعه واقعی وقتی است که مردم احساس آرامش، امنیت، سلامت و امید داشته باشند. اگر جادهها خطرناک است، اگر آلودگی کارخانهها سلامت مردم را تهدید میکند، اگر جوانها فضای ورزشی مناسب ندارند، این یعنی هنوز از توسعه واقعی فاصله داریم.
امامجمعه سیروان تأکید کرد: مسئولان باید با مردم صادق باشند. اگر کاری شدنی است، زمان دقیق اعلام کنند. اگر انجام آن نیازمند اعتبار یا زمان بیشتر است نیز واضح توضیح دهند تا مردم احساس ابهام و بلاتکلیفی نکنند.
شهرستان سیروان امروز در نقطهای ایستاده که تصمیمهای نیمهتمام، مردم را در انتظار گذاشته است. سد سیمره همچنان چشمانتظار تکمیل طرحهای جانبی، جاده سیروان - کارزان در انتظار ایمنسازی، چمن لرینی در انتظار بودجه، فضای سبز شهر در انتظار ساماندهی و کارخانه سیمان کارزان در انتظار مدیریت آلودگی است.
حرف مردم، کارشناسان و امامجمعه سیروان یک جمله مشترک دارد: شهرستان سیروان ظرفیت دارد؛ فقط باید تصمیمها از مرحله وعده به مرحله عمل برسد.
انتهای خبر/ر
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد