به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «ایلام بیدار»، احسان صحرایی فعال رسانه ای در یادداشتی نوشت: استان ایلام، نگین غرب کشور، همواره به دلیل موقعیت جغرافیایی منحصربه‌فرد و نقش حیاتی خود در ارتباط با کشور عراق و میزبانی از زائران اربعین حسینی، موردتوجه ویژه مسئولین و مردم قرار داشته است. در این میان، مسیرهای ارتباطی دهلران به مهران و دهلران به اندیمشک، فراتر از یک جاده صرف، شریان‌های حیاتی و استراتژیک این استان محسوب می‌شوند. این محورهای ارتباطی، نه‌تنها شاهراهی برای تردد آسان و سریع زائران حسینی در ایام باشکوه اربعین هستند، بلکه نقش کلیدی در تسهیل و توسعه فعالیت‌های اقتصادی، تجاری و حمل‌ونقل در منطقه ایفا می‌کنند. اتصال این جاده‌ها به شهرهای مهمی چون مهران که دروازه ورود زائران به عتبات‌عالیات است، و اندیمشک، به‌عنوان یکی از قطب‌های حمل و نقل کشور، اهمیت این محورها را دوچندان می‌سازد.
با دو بانده شدن و توسعه این مسیرها، مزایای بی‌شماری دست‌یافتنی خواهد بود. کاهش چشمگیر زمان سفر، صرفه‌جویی در هزینه‌های حمل و نقل برای تجار و بازرگانان، تقویت پیوندهای ارتباطی و اقتصادی بین شهرهای مهران، دهلران و اندیمشک، و در نهایت، زمینه‌سازی برای رونق کسب‌وکارها، افزایش اشتغال‌زایی و توسعه اقتصادی پایدار در استان ایلام، تنها بخشی از این منافع گسترده است. اما متأسفانه، واقعیت موجود بر خلاف این چشم‌اندازهای روشن، روایتی تلخ و نگران‌کننده را بازگو می‌کند.
علی‌رغم اهمیت انکارناپذیر و جایگاه استراتژیک این جاده‌ها، متأسفانه در سال‌های اخیر شاهد عدم اقدام مؤثر و درخور توجه برای توسعه، بهسازی و ایمن‌سازی آن‌ها بوده‌ایم. این کوتاهی و کم‌توجهی مداوم، مسیرهای مواصلاتی دهلران را به یکی از حادثه‌خیزترین و خطرناک‌ترین محورهای استان ایلام و حتی کشور تبدیل کرده است.
وضعیت نامناسب آسفالت، وجود گستره وسیعی از خرابی‌ها و نواقص متعدد در سطح جاده، از جمله چاله‌ها و ترک‌های فراوان که هر لحظه ایمنی ترددکنندگان را تهدید می‌کنند، از مشخصه‌های بارز این مسیرهاست.
علاوه بر مشکلات زیرساختی، فقدان امکانات رفاهی کافی برای مسافران و رانندگان نیز مزید بر علت شده است. نبود مجتمع‌های خدماتی و رفاهی مناسب در طول مسیر، ایستگاه‌های پلیس‌راه و امداد جاده‌ای ناکافی، و همچنین کمبود شدید روشنایی در بسیاری از نقاط، به‌خصوص در شب، بر پیچیدگی و خطرات تردد در این جاده‌ها افزوده است.
مشکلاتی نظیر فقدان علائم راهنمایی‌ورانندگی استاندارد و کافی، و در برخی نقاط، دید محدود به دلیل پوشش گیاهی یا ناهمواری‌های اطراف جاده، هر سال مجموعه‌ای از حوادث ناگوار را رقم می‌زند که منجر به خسارات مالی و جانی جبران‌ناپذیری برای هم‌وطنان و زائران می‌شود. این وضعیت، جاده‌های دهلران را به کابوسی برای مسافران تبدیل کرده است، گویی که شریان حیاتی استان، به کام مرگ بدل شده است.
عمق فاجعه و شدت خطر در این جاده‌ها زمانی آشکارتر می‌شود که به آمارهای دلخراش تلفات جانی در این مسیرها می‌نگریم. این آمارها، نه‌تنها یک عدد و رقم، بلکه بازتابی از جان‌های شیرینی است که قربانی بی‌توجهی و تعلل مسئولین شده‌اند. در ایام پرتردد و سرنوشت‌ساز اربعین حسینی سال جاری که اوج حضور زائران اباعبدالله الحسین (ع) در این مسیرها بود، متأسفانه بیش از ۱۰ نفر از هم‌وطنان و زائران عزیز، در جاده‌های دهلران به مهران و دهلران به اندیمشک (که شامل محورهای ارتباطی مهم استان است) جان خود را از دست دادند. این آمار تکان‌دهنده، زنگ خطری جدی و فریادی از سر ناچاری است که مسئولین و متولیان امر را به بازنگری در رویکرد خود و اتخاذ تدابیر فوری و اساسی فرامی‌خواند. این فاجعه انسانی، به‌وضوح نشان می‌دهد که تعلل در رسیدگی به وضعیت نامناسب و حادثه‌خیز این جاده‌ها، چه هزینه‌های انسانی سنگینی را به جامعه تحمیل می‌کند.
در همین راستا، جانشین پلیس‌راه نیز اخیراً با اشاره به وضعیت نامناسب ایمنی‌محور مهران به دهلران و دهلران به اندیمشک، بر لزوم توجه ویژه و فوریت دار وزارت راه و ترابری به ایمن‌سازی و استانداردسازی این مسیرها تأکید کرده بود. اظهارات مقامات مسئول، خود گواهی بر وخامت اوضاع و ضرورت اقدام فوری است.
اگرچه در سال‌های گذشته، پروژه‌هایی نظیر چهارخطه کردن مسیر دهلران به مهران باهدف کاهش تصادفات، تسهیل در تردد و افزایش ظرفیت جاده در دستور کار قرار گرفته و وعده‌هایی نیز در این زمینه به مسئولین داده شده است، اما متأسفانه این وعده‌ها هنوز به مرحله عمل نرسیده‌اند و عملاً به مرحله اجرا نرسیده‌اند.
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد