به گزارش خبرنگار گروه سیاسی پایگاه خبری تحلیلی «ایلام بیدار»، حجت‌الاسلام علی ایزدی، مسئول و راهیار بنیاد هدایت استان ایلام در یادداشتی نوشت: یکی از عمیق‌ترین و گسترده‌ترین مکتب‌هایی که می‌تواند برای تمام ابعاد زندگی بشر، از فردی و خانوادگی تا اجتماعی و تمدنی، الهام‌بخش و راهنما باشد، مکتب امام حسین علیه‌السلام و نهضت عاشوراست. این مکتب نه فقط برای شیعیان و مسلمانان، بلکه برای تمام آزادگان عالم از هر دین و آیین، حامل پیامی جهانی از ایستادگی در برابر ظلم، آزادی‌خواهی، وفاداری و فداکاری است.
اگر از زاویه‌ای دقیق و دور از احساسات سطحی به نهضت عاشورا نگاه کنیم، خواهیم دید که امام حسین علیه‌السلام نه‌تنها یک قهرمان تاریخ اسلام، بلکه الگویی جاودان برای تمام ملت‌هایی است که علیه استبداد و ظلم قیام می‌کنند. آن‌گونه که مقاومت قهرمانانه ملت ایران در برابر ظلم و استکبار، در تداوم همین مشی حسینی قرار دارد و مورد احترام و تحسین آزادگان دنیا نیز هست.
از جمله مهم‌ترین عوامل ماندگاری نهضت عاشورا، رهبری امام معصوم است. حسین بن علی علیه‌السلام تنها امامی است که خود شمشیر در دست گرفت، در میدان نبرد حاضر شد، با دشمن روبه‌رو گردید و جان خویش را فدای دین و حقیقت کرد. این حضور میدانی امام و جنگیدن در کنار یاران، نه‌تنها مفهوم واقعی رهبری دینی را معنا کرد، بلکه واژهٔ مقاومت را نیز در عینی‌ترین شکل خود به نمایش گذاشت. این روحیه، ریشه در تربیتی داشت که ایشان از مادری چون حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها و پدری چون امیرالمؤمنین علیه‌السلام گرفته بود؛ دو بزرگ‌مرد و بزرگ‌زن تاریخ اسلام که الگوی بی‌نظیر مقاومت در برابر ظلم و ناملایمات بودند.
عامل مهم دیگر در پویایی نهضت عاشورا، جامعیت و تنوع عناصر انسانی در کربلا بود. در آن کاروان مبارز، همه اقشار حضور داشتند: پیر و جوان، بردهٔ آزاد شده و اشراف‌زاده، زن و مرد، مسلمانِ شیعه و تازه‌مسلمان مسیحی، حتی کسانی که تا روز قبل در جبههٔ دشمن بودند، مانند حر. این نشان می‌دهد که کربلا نه فقط یک حرکت مذهبی در چارچوب محدود بود، بلکه بستری برای همگرایی همه آزادگان جهان بر پایه یک هدف مشترک: ایستادن در برابر باطل. امام حسین علیه‌السلام با روحیهٔ تربیتی خود، در دل یاران خویش آن‌چنان وفاداری و ایثار را نهادینه کرده بود که در منابع آمده، وقتی ایشان در روز عاشورا فریاد «هل من ناصر» سر داد، اصحاب او با تمام وجود گفتند: اگر هزار بار کشته شویم، باز هم به میدان می‌آییم.
این نهضت، مرزهای زمان و مکان را درنوردیده است. نه فقط در قرون گذشته بلکه امروز نیز تأثیرگذار است. شخصیت‌هایی چون آنتوان بارا، نویسنده مسیحی، در کتاب خود با عنوان «حسین در فکر مسیحیان» تصریح می‌کند که اگر حسین متعلق به مسیحیان بود، دنیا را با آن تسخیر می‌کردند. چرا که امام حسین علیه‌السلام یک رهبر جهانی برای هرکس است که در پی عدالت، آزادی، کرامت انسانی و دفاع از مظلوم باشد. او پلی است برای معرفی حقیقت اسلام ناب محمدی، آن هم نه با شمشیر بلکه با منطق، اخلاق و خون مقدسی که در راه آزادی انسان‌ها ریخته شد.
در دنیای امروز که مستکبران جهانی با ابزارهای رسانه‌ای و نظامی به جنگ حقیقت آمده‌اند، تنها راه نجات ملت‌ها، الگوگیری از عاشورا و استقامت حسینی است. جمهوری اسلامی ایران که پرچم‌دار این مشی در عصر معاصر است، نشان داده که مقاومت در برابر ظلم نه‌تنها ممکن بلکه پیروزمندانه است؛ به شرطی که مردم با اتحاد، با بصیرت، و با تبعیت از ولایت، در خط مقدم این جهاد باقی بمانند.
این ما هستیم که در عصر غیبت، وظیفه داریم همان‌گونه که یاران حسین علیه‌السلام در کنار امام خود ایستادند، ما نیز در کنار ولی‌فقیه زمان خود بایستیم، از مظلومان حمایت کنیم، در برابر جبهه باطل جهانی مقاومت کنیم و با تمام توان در مسیر تحقق عدالت جهانی، زمینه‌ساز ظهور امام عصر علیه‌السلام باشیم.
فراموش نکنیم که ماندگاری در تاریخ، با شعار و ظواهر به دست نمی‌آید؛ بلکه نیاز به هزینه دادن، صبر، ایثار و همبستگی دارد. اگر بخواهیم آیندگان ما را چون اصحاب عاشورا به نیکی یاد کنند، باید امروز در صحنه باشیم. باید در میدان بصیرت و مقاومت، در سنگر آگاهی و مطالبه‌گری، حاضر باشیم و راه امام حسین علیه‌السلام را در تداوم گام دوم انقلاب اسلامی ادامه دهیم.
این نهضت متعلق به همه است؛ به همه مظلومان، همه حق‌طلبان، همه انسان‌هایی که در برابر تحقیر و ذلت کرامت انسانی می‌ایستند. پس تا وقتی که پرچم حسین علیه‌السلام برافراشته است، راه برای آزادی و عدالت باز است و امید به آینده‌ای روشن زنده خواهد ماند.
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد