برای فرار از بیکاری مدرس حق التدریس شده ام/هیچ نظارتی بر مدارک اساتید دانشگاه نمی شود

به گزارشايلام بيداربه نقل ازایلام رصد،وجود مراکز آموزش عالی نقش بسزایی در ارتقای زیرساخت‌های کشور دارد،همچنین تربیت نیروی متعهد، متخصص و کارآمد از وظایف اساسی دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی است؛  از این رو نیاز به وجود اساتید و اعضای هیات علمی متخصص در دانشگاه ها امری لازم و ضروری به نظر می رسد.

از سویی تعداد واحدهای دانشگاهی روز به روز و به صورت قارچ گونه در حال افزایش است و با توجه به اینکه ورود به دانشگاه دیگر مانند دهه های گذشته سخت نیست، بالتبع تعداد دانشجویان هم روز به روز در حال افزایش است بنابراين نیاز به مدرسان در رشته های مختلف دانشگاهی،  بیش از پیش احساس می شود.

نظر به اینکه سالانه شاهد حضور انبوهی از دانش آموختگان کارشناسی ارشد بویژه در رشته های علوم انسانی هستیم و همچنین نظر به اینکه اشتغال یکی از معضلات اصلی جامعه و علی الخصوص دانش آموختگان آموزش عالی است، بهترین شغل برای این دسته از فارغ التحصیلان تدریس در دانشگاه هاست که علی رغم نام آن مشکلات بسیار زیادی را برای شاغلان آن در پی دارد؛ اگر چه در این میان شاید بین عرضه و تقاضا توازنی وجود نداشته باشد.

در همین رابطه چند تن از اساتید حق التدریس دانشگاه های مختلف استان در گفتگویی از مشکلات شغلی خود گفتند که در ادامه می خوانید:

حقوق یک مدرس حق التدریس بسیار ناچیز است

زهرا. م،  یکی از مدرسان دانشگاه در این خصوص به خبرنگار ما می گوید: اصلی ترین مشکل ما بحث استخدام است چرا که انگار اصلا موضوع استخدام نیروهای حق التدرس دانشگاهی در دستور کار وزارت علوم نیست و البته شرایط استخدامی نیز بیشتر رقابتی است.

وی ادامه می دهد: حقوق یک مدرس حق التدریس بسیار ناچیز است و شاید حتی فقط  کفاف هزینه رفت و آمد به دانشگاه را بدهد علی الخصوص اینکه دانشگاه در شهرستان های مجاور باشد و نه مرکز استان؛ تازه اگر این حقوق که البته به صورت ساعتی هم محاسبه می شود به موقع پرداخت شود چرا که اغلب اوقات خیلی دیر حقوق اساتید حق التدریس به آنان داده می شود گاهی حتی یک ترم به طول می انجامد و این اصلا مطلوب نیست!

اغلب حق التدریسی ها بیمه نیستند

یکی از مدرسان دانشگاه پیام نور هم می گوید: آنطور که ما شنیده ایم در دانشگاه پیام نوریكی از قوانین استخدام این است كه  باید مدرك دانشگاه دولتی داشته باشید، در استخدام هیات علمی داشتن مدرك دكترا در اكثر رشته‌ها و مقاله و سابقه كار هر كدام امتیاز جداگانه دارند كه در مصاحبه علمی و عمومی- عقیدتی مشخص می‌شوند و این برای یک فارغ التحصیل جوان که سابقه کاری و پژوهشی زیادی ندارد مشکل ساز است.

وی می افزاید: دانشگاه پیام نور به سبب سیستمی که دارد ساعات زیادی به کلاس ها اختصاص نمی دهد بنابراین بیشتر مدرسان حق التدریس پیام نوری ناچارند در سایر دانشگاه های دیگر هم کار کنند.

این مدرس دانشگاه همچنین نبود بیمه و حتی امید به استخدام شدن در آینده را یکی دیگر از مشکلات حق التدریس ها بیان می کند و ادامه می دهد: مثلا هفته ای 36 ساعت، یعنی روزی سه جلسه کلاس  مبلغ بسیار اندکی می شود ضمن اینکه این مقدار اغلب اوقات چندین ماه بعد به ما پرداخت می شود که خود مشکلی دیگر از مشکلات این قشر از جامعه است، البته میزان حق الزحمه حق التدریسی ها بنا به دانشگاه و شاید رشته شان متفاوت است؛ ضمن اینکه  اغلب حق التدریسی ها بیمه نیستند و حتی قرار هم نیست بیمه شوند اما این وضع در همه دانشگاه ها یکسان نیست و برخی از واحدهای دانشگاهی واغلب دانشگاه آزاد سعی می کنند نیروهای خود را بیمه کنند.

وی ادامه می دهد: وضع در دانشگاه پیام نور به مراتب بدترهم هست چرا که با وجود الکترونیکی شدن دروس دیگر شاید حتی نیاز به حضور استاد نباشد چنانکه شاهد هستیم که اغلب دروس و واحدها به صورت الکترونیک یا خودخوان ارائه می شود.

 برای جذب شدن به صورت حق التدریس باید رابطه و پارتی داشته باشیم

طیبه ن،  یکی دیگر از مدرسان حق التدریس است که باگلایه از وزارت علوم می گوید: ما حق التدریسی ها انگار جایی در سیستم آموزش عالی نداریم و این عادلانه نیست چرا که اغلب ما در دانشگاه های معتبری تحصیل کرده و معدل بالایی هم داریم اما این ها ملاک نیست و حتی شاهد این هستیم که گاهی برای جذب شدن به صورت حق التدریس بایستی رابطه داشته باشیم و گرنه همین چند ساعت با مبلغ اندک هم ممکن است نصیب کسی نشود.

وی می افزاید: متاسفانه در سیستم آموزشی ما کیفیت فدای کمیت شده است و همین امر موجب رشد بی رویه دانشگاه ها و متعاقب آن افزایش تعداد دانشجویان گردیده که خود سبب ورود بیش از نیاز فارغ التحصیلان به بازار کار و درپی آن بیکاری قشر تحصیلکرده می گردد، بیکاری کسانی که شاید به سختی در دانشگاهی معتبر پذیرفته شده اند نه مثل حالا بدون کنکور و فقط به صرف شهریه! وارد دانشگاه شده باشند.

تمامی فارغ التحصیلان دانشگاهی مهارت تدریس را ندارند

یکی از مدرسان حق التدریس رشته های علوم پایه هم با اشاره به مشکلات این قشر از جامعه می گوید:  این واقعیت است که تمامی فارغ التحصیلان دانشگاهی مهارت تدریس را ندارند اما متاسفانه با رابطه و آشنایی جذب واحدهای دانشگاهی می شوند که هم برای دانشجو موجب پایین آمدن کیفیت آموزش می شود و هم حق کسی که مهارت خوبی در این رابطه  داشته و تخصص و سواد کافی دارد را ضایع می کند  ضمن اینکه اغلب دانشگاه ها که دولتی نیستند به نفع خودشان کار می کنند و مبالغ ناچیزی به مدرسان می دهند و بایستی در این خصوص چاره اندیشی شود.

وی می گوید: ما استادهای حق التدریسی هیچ امنیت شغلی نداریم واین مساله ای بسیار آزار دهنده است به صورتی که در خیلی از دانشگاه‌های غیردولتی نیز با تغییر رئیس دانشگاه، اساتید حق‌التدریس نیز تغییر می‌كنند و با وجود سابقه شغلی زیاد اخراج می‌شوند؛  از همه دردناک تر این است که حق هیچگونه اعتراضی هم برای این اشخاص وجود ندارد.

این مدرس دانشگاه می افزاید: متاسفانه هیچ نظارتی حتی بر مدارک استادهای دانشگاه نمی شود، من خود شاهد هستم که در یکی از دانشگاه ها افرادی با مدرک کارشناسی و دانشجوی ارشد و تنها به صرف آشنایی و به قول خودمان پارتی جذب دانشگاه شده و به صورت حق التدریس مشغول به کار شده اند.

اصلی ترین مشکل ما  فقدان امنیت شغلی و درآمد مناسب است

یکی دیگر از مدرسان دانشگاه آزاد می گوید: بنده دانشجوی دکترا هستم و با توجه به اینکه هزینه تحصیل در مقطع دکترا زیاد است ناچار شده ام که وقت های خالی ام را در دانشگاه تدریس کنم وگرنه این حقوق اندک کفاف زندگی را نمی دهد ضمن اینکه اعتقاد دارم تدریس می تواند توان علمی من را در رشته تحصیلی ام افزایش دهد که حداقل این خوب است.

وی می گوید: یک استاد حق التدریس دانشگاه بامشکلات زیادی روبرو است که اصلی ترین آنها فقدان امنیت شغلی و درآمد مناسب است که اغلب آنها را با مشکل مواجه کرده است علی الخصوص برای فردی که متاهل باشد این اصلا مطلوب نیست و اگر حتی تمام ساعات هفته را (که البته با این رشد فارغ التحصیلان و البته رابطه ها بعید است) در دانشگاه ها تدریس کند نمی تواند یک حقوق مکفی برای گذران مخارج زندگی داشته باشد.

این مدرس می گوید: قراردادهایی که هم با مدرسان حق التدریس امضا می شود در دانشگاه های مختلف متفاوت است و مبلغ تدریس هم فرق دارد که البته با توجه به ساعات کاری مثلا ساعات اندک در دانشگاه پیام نور و ساعات زیاد در دانشگاه آزاد منطقی است اما مشکل اینجاست که اغلب این حق الزحمه ها خیلی دیر پرداخت می شود وبه نظر من با توجه به رشد جمعیتی دانشجویان و شهریه های دریافتی از آنان خیلی منطقی به نظر نمی رسد  ولی متاسفانه بیشتر اساتید حق التدریسی به دلیل کسب تجربه و سابقه کاری، تدریس با حقوق اندک را می پذیرند و شاید می توان گفت از ماست که برماست!

انتهای پیام/س