به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی ایلام بیدار ، علی یار بیگینژاد فعال رسانهای در یادداشتی نوشت: از دیاری بنویس که آسمانش، شاهد خون و فریاد کودکان است.
از کوچههایی که هر شب، جای قدمهای کوچک، آوار فرومیریزد.
از مادری که میان دود و خاکستر، تابوت فرزندش را میبوسد.
از پدری که بهجای لالایی شبانه، صدای انفجار را در آغوش میکشد.
غزه، قصهٔ رنجیست که سالهاست بیوقفه روایت میشود؛
نه با کلمات، بلکه با اشک، با خون، با آوارگی، با مقاومت.
در غزه، بچهها زود بزرگ میشوند،
نه با جشن تولد که با تشییع دوستانشان.
در غزه، مدرسه یعنی پناهگاه،
کتاب یعنی سنگ، و امید یعنی لبخند زخمی مادر.
غزه فقط یک نقطه روی نقشه نیست،
غزه وجدان خفتهٔ جهان است که بیدار نمیشود...
و ما، هر روز شرمندهتر از دیروز، فقط تماشا میکنیم.
اما غزه ایستاده است...
بر خاکسترخانهها،
بر دردهای بیپایان،
بر ایمان به وعدهٔ پیروزی.
خدایا...
از رنج غزه بنویس در کتاب آسمانیات،
تا شاید تاریخ فراموش نکند
که آنجا، انسان هنوز زنده است؛
هرچند بیپناه،
هرچند بیصدا،
اما… زنده، و مقاوم
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد