"کاظم بابامراد"، آزاده دیروز، سرمایه گذار امروز

در این جنگ هشت ساله که ما با نام های “دفاع مقدس” و “جنگ تحمیلی” آن را می شناسیم، ایران در دوران دفاع مقدس شاهد از دست دادن جوانان و فرماندهان دلاوری بود و همچنین این جنگ، رزمنده، جانباز و آزادگان فراوانی برای ما به یادگار گذاشت.

طبق آمار اعلام شده، در پایان این جنگ هشت ساله حدود ۴۰ هزار رزمنده ایرانی به اسارت نیروهای عراقی درآمدند و همچنین ۷۰ هزار اسیر عراقی نیز در اختیار ایران بود که بعد از دو سال از آتش بس، مبادله اسیران جنگی میان ایران و عراق، در تاریخ ۲۶مرداد ۱۳۶۹ آغاز و کار مبادله اسرا تا اسفند ۱۳۸۱ به طول انجامید.

به همین مناسبت ۲۶ مرداد در تقویم کشورمان یک روز خاص بوده و سالروز بازگشت آزادگان سرافراز به میهن اسلامی است؛ آزادگانی که سال های اسارت را تحمل کرده وبا سربلندی و عزت به خاک ایران اسلامی گام نهادند و روزی است که بسیاری از چشمان منتظر، سرشار از اشک شوق دیدار با عزیزان خود شده و مردم ایران اسلامی میزبان فرزندان خود پس از سال ها اسارت در بند دشمن بعثی شده اند.

شهرستان سیروان هم در دوران دفاع مقدس نقش مهمی داشته و مردم غیرتمند و ولایتمدار این شهرستان دوشادوش هموطنانمان در جبهه های نبرد حق علیه باطل حاضر شده و در لشکر همیشه پیروز سپاه اسلام، حماسه ها آفریدند.

به مناسبت روز بازگشت آزادگان به میهن اسلامی، پای خاطرات یکی از آزادگان سیروانی که سال ها در بند اسارت دشمن بوده نشسته و بخشی از آن را در زیر آورده ایم.

کاظم بابامراد، 48 ساله و اهل روستای سیاه سیاه از توابع بخش مرکزی شهرستان سیروان، آزاده ای است که علیرغم سن کم به جبهه ها رفت و مدت 2 سال و شش ماه در اسارت بوده و در عملیات های مختلفی در دوران جنگ تحمیلی شرکت داشته است.

وی اینگونه می گوید: در سال 1367 و در سن 14 سالگی طبق فرمایش حضرت امام(ره) و به خاطر عشق و علاقه ای که به میهن خود داشتم به جبهه ها رفتم تا هم به ندای رهبرم لبیک بگویم و هم تکلیف خود را ادا نمایم.

وی در مورد نحوه اسارتش گفت: اواخر جنگ بود که ما در منطقه "پیچ انگیزه" در شهرستان دهلران در یک عملیات اسیر شدیم و ما را به شهر تکریت بردند و نزدیک به 2سال و شش ماه در شهر تکریت اسیر بودیم.

بابامراد که یکی از دندان های خود را در دوران اسارت از دست داده است، به تلخی دوران اسارات اشاره و بیان داشت: یک روز نگهبانان زندان آمدند و به ما گفتند باید به مردم و مقامات ایران توهین کنید تا ما از شما فیلم گرفته و آنرا پخش نماییم؛ من در جواب به آنها گفتم اگر سر ما و زبان ما را هم ببرید هرگز به ملت و مردم خود توهین نخواهیم کرد، که در این لحظه یکی از نگهبانان به اسم صید قاسم به ما حمله ور شد و با مشت به صورت من زد که در اثر آن یکی از دندان های من شکست که این دندان شکسته از آن دوران برایم باقی مانده است.

وی ادامه می دهد: پس از دو سال و شش ماه اسارت و دوری از وطن و تحمل رنج و سختی فراوان، در نهایت در 26مرداد سال69 آزاد شدم و همراه با بازگشت آزادگان به وطن من هم به کشور بازگشتم.

این رزمنده دوران دفاع مقدس که اکنون به فعالیت های مختلف مشغول است می گوید: با الگو گیری از سختی ها و مرارت هایی که در دوران اسارت کشیدم هنگام بازگشت به وطن، تصمیم گرفتم برای عمران و آبادانی میهن خود بیش از پیش تلاش کنم و نگذاریم کشور محتاج سایر کشورها شود، بنابراین در عرصه های مختلف کشاورزی، دامداری، مرغداری و... فعالیت کردم و خوشبختانه در آنها موفق شدم.

وی که اکنون دارای یک واحد تولیدی مرغداری موفق در سطح شهرستان است، می گوید: هم اکنون هم خانواده خود و هم 5خانواده دیگر در کنار بنده در این مرغداری امرار معاش می کنند؛ علاوه بر آن به فعالیت های کشاورزی هم می پردازم و تا زمانی که بتوانم در راستای تولید ملی و کمک به اقتصاد کشور فعالیت خواهم کرد.