زن ایلامی قهرمانان بی‌ادعای سال‌های جنگ و امروز

به گزارش خبرنگار گروه سیاسی پایگاه خبری تحلیلی «ایلام بیدار»، سجاد رستمی‌زاد فعال رسانه‌ای در یادداشتی نوشت: روز زن و مادر، فقط یک مناسبت تقویمی نیست؛ فرصتی است برای دیدن، دوباره دیدن و درست‌تر دیدن «زن»؛ آن‌هم زنی که در جغرافیای صبر، غیرت و استواری به نام ایلام نفس کشیده است. زن ایلامی، فقط یک نقش اجتماعی نیست؛ یک هویت تاریخی است که از دل کوه، رنج، مقاومت و امید بیرون آمده است.

 زن ایلامی، تنها یک نام در حاشیه کتاب‌های تاریخ نیست؛ وی ستون پنهان ایستادگی سرزمینی است که سال‌ها آتش جنگ را بر شانه‌های خسته اما استوار خود تحمل کرد. در روزهایی که ایلام زیر باران گلوله و دود نفس می‌کشید، زن ایلامی نه در حاشیه جنگ، بلکه در متن آن ایستاد؛ دوشادوش مردانی که از خاک دفاع می‌کردند و در کنار کودکانی که در پناهگاه‌ها خواب از چشمانشان ربوده شده بود.
 

زن ایلامی، تصویر زنی است که هم‌زمان مادر است، همسر است، نان‌آور است، مدیر خانه است و در بسیاری از موارد، ستون اصلی اقتصاد خانواده. زنی که در سال‌های سخت جنگ، هم داغ دید، هم ایستاد؛ هم اشک ریخت و هم‌زمان، خانه را سرپا نگه داشت. این زن، فقط مادر نبود؛ سنگر بود.

 حماسه زن ایلامی، تنها روایت گذشته نیست؛ مشعلی است که نسل به نسل منتقل شد تا به ما بیاموزد مقاومت، جنسیت نمی‌شناسد. وی ثابت کرد قهرمان بودن همیشه در هیاهو اتفاق نمی‌افتد؛ گاهی در سکوت، در سایه و در پشت‌صحنه، زنانی هستند که بار یک تاریخ را به دوش می‌کشند.
 

شأن و جایگاه زن ایلامی را نمی‌شود فقط در قاب‌های احساسی خلاصه کرد. زن ایلامی امروز در متن جامعه حضور دارد؛ در آموزش، بهداشت، رسانه، دانشگاه، کارآفرینی، هنر و مدیریت. اما هنوز هم همان وقار، غیرت و نجابت نسل‌های پیشین را با خود حمل می‌کند. او نه برای دیده‌شدن، بلکه برای ساختن آینده‌ای درخشان همواره خودش را وقف کرده است.
 

زن ایلامی بلد است بی‌هیاهو اثر بگذارد. شاید کمتر در تیترها باشد، اما بیشتر در نتایج او میان سنت و مدرنیته، تعادل را بلد است؛ نه ریشه‌اش را رها کرده و نه از فردا عقب‌مانده است.
 

روز زن و مادر، برای زن ایلامی فقط روز گل و پیامک و تبریک نیست؛ روز یادآوری حق‌هایی است که باید به رسمیت شناخته شود، فرصت‌هایی که باید برابر باشد، و نگاهی که باید عادلانه‌تر شود. احترام به زن ایلامی، فقط در کلام نیست؛ در تصمیم‌ها، در مدیریت‌ها، در استخدام‌ها، در میدان دادن به توانمندی‌های اوست.
 

زن ایلامی، شایسته دیده‌شدن است؛ نه از سر ترحم، بلکه از سر شایستگی. وی ثابت کرده می‌تواند هم مادر نمونه باشد، هم مدیر موفق؛ هم ستون خانه، هم سازنده فردا.
 

روز زن و مادر، بهانه‌ای است برای گفتن این حقیقت ساده اما بزرگ: زن ایلامی، فقط «نقش» نیست؛ «نیرو» است. نیرویی آرام، عمیق و ماندگار.

امروز نیز زن ایلامی تنها یادگار روزهای جنگ نیست؛ وی همچنان با روحیه‌ای جهادی در میدان زندگی می‌ایستد. در کنار همسران خود برای تأمین معیشت تلاش می‌کند، بار مشکلات را با صبری آهنین به دوش می‌کشد و همان‌طور که سال‌ها پیش در برابر آتش و خمپاره ایستاد، اکنون نیز در برابر سختی‌های روزگار می‌ایستد. زن ایلامی همچنان نماد استقامت است؛ چه در روزهای جنگ، چه در روزهای زندگی.