به گزارش خبرنگار گروه اقتصادی پایگاه خبری تحلیلی «ایلام بیدار»، ۲۶ آذر، روز حملونقل و رانندگان، فرصتی است برای بازخوانی نقش یکی از کمصداترین اما اثرگذارترین اقشار جامعه؛ کسانی که بیوقفه و بیادعا، چرخهای اقتصاد، معیشت و حتی امنیت کشور را به حرکت درمیآورند. حملونقل جادهای در ایران، بهویژه در استانهایی مانند ایلام، صرفاً یک بخش خدماتی نیست، بلکه ستون فقرات ارتباطات، تجارت و جابهجایی انسانی محسوب میشود.
استان ایلام با موقعیت مرزی، مسیرهای کوهستانی، جادههای ترانزیتی و نقشمحوری در تردد زائران اربعین، نمونهای روشن از اهمیت راهبردی حملونقل است. در این جغرافیا، رانندگان کامیون، اتوبوس و ناوگان عمومی، تنها راننده نیستند؛ آنها حلقه اتصال اقتصاد محلی به اقتصاد ملیاند و در بزنگاهها، نقش نیروهای پشتیبان بحران را ایفا میکنند.
جاده، پیشنیاز همه چیز است
رضا یوسفی، کارشناس حملونقل و فعال حوزه لجستیک در غرب کشور، حملونقل را «پایه خاموش توسعه» میداند.
وی در گفتگو با خبرنگار ما میگوید: هیچ پروژه صنعتی، عمرانی یا کشاورزی بدون حملونقل معنا ندارد. از گندم و نهادههای دامی گرفته تا مصالح ساختمانی و کالاهای اساسی، همه چیز از جاده عبور میکند. اگر این زنجیره دچار اختلال شود، اولین اثرش را مردم در بازار و معیشت میبینند.
یوسفی معتقد است در استانهایی مانند ایلام که سهم حملونقل جادهای بسیار بالاست، توجه به رانندگان و زیرساختها، مستقیماً به معنای حمایت از تولید و ثبات اقتصادی است.
رانندگان؛ شغلی سخت، زندگی در جاده روایتهایی که کمتر شنیده میشود
حسین احمدی، راننده کامیون با ۲۵ سال سابقه فعالیت در مسیرهای ایلام، خوزستان و تهران، شغل رانندگی را «زندگی روی آسفالت» توصیف میکند.
وی گفت: راننده بودن یعنی بیشتر سال را در جاده باشی. شبهای طولانی، خواب کم، فشار بار، استرس تصادف و دوری از خانواده، بخشی از واقعیت این شغل است. خیلی وقتها فقط وقتی مشکلی پیش میآید، یاد راننده میافتند.
به گفته احمدی، افزایش هزینهها، استهلاک ناوگان و نوسان قیمت قطعات، فشار مضاعفی بر رانندگان وارد کرده است: درآمد راننده شاید روی کاغذ خوب به نظر برسد، اما هزینهها آنقدر بالاست که در نهایت چیزی برایش نمیماند.
حملونقل عمومی؛ مسئولیت اجتماعی در کنار خدمترسانی اتوبوسهایی که جان جابهجا میکنند
در کنار حمل بار، ناوگان حملونقل عمومی نیز نقش مهمی در امنیت و آرامش جامعه دارد. علی رضایی، راننده اتوبوس بینشهری در مسیر ایلام - کرمانشاه، معتقد است رانندگی اتوبوس، مسئولیتی چندبرابر دارد.
وی میگوید: وقتی پشت فرمان اتوبوس مینشینی، مسئول جان دهها نفر هستی. خستگی، فشار کاری و شرایط جاده نباید روی تصمیمگیری تأثیر بگذارد. این شغل تمرکز بالا و آرامش روانی میخواهد.
رضایی تأکید میکند که توجه بهسلامت جسمی و روانی رانندگان، مستقیماً با ایمنی سفر مردم گرهخورده است.
ایمنی جادهها؛ مسئلهای فراتر از راننده وقتی زیرساخت، تعیینکننده میشود
محمد مرادی، مدرس ایمنی راه و پژوهشگر سوانح جادهای، نگاه تکبعدی به تصادفات را نادرست میداند.
وی توضیح میدهد: در بسیاری از حوادث، راننده تنها یکی از عوامل است. کیفیت راه، علائم هشداردهنده، روشنایی، نقاط حادثهخیز و حتی زمانبندی سفر، همگی نقش دارند. اگر فقط راننده را مقصر بدانیم، از اصلاح ریشهای غافل میشویم.
مرادی با اشاره به جادههای کوهستانی ایلام میافزاید: در این مسیرها، کوچکترین نقص زیرساختی میتواند به حادثهای بزرگ منجر شود. سرمایهگذاری در ایمنی، سرمایهگذاری در جان انسانهاست.
اربعین؛ آزمون بزرگ حملونقل ایلام
هر سال با نزدیکشدن به ایام اربعین، استان ایلام به یکی از پرترددترین نقاط کشور تبدیل میشود. عبور میلیونها زائر از مرز مهران، فشار سنگینی بر شبکه حملونقل وارد میکند.
در این ایام، رانندگان ناوگان عمومی و باری، نقشی کلیدی در مدیریت ترافیک، انتقال زائران و تأمین مایحتاج ایفا میکنند.
به گفته فعالان این حوزه، تجربه اربعین نشان داده که بدون مشارکت رانندگان، هیچ طرح ترافیکی یا خدماتی به نتیجه نمیرسد. این تجربه، ظرفیت بالای حملونقل استان را در کنار نیاز به تقویت زیرساختها آشکار کرده است.
معیشت رانندگان؛ دغدغهای قدیمی
یکی از مهمترین مطالبات رانندگان، موضوع معیشت و امنیت شغلی است. افزایش هزینههای بیمه، نبود حمایت کافی در زمان بیکاری یا بیماری و فرسودگی ناوگان، از چالشهای اصلی این قشر به شمار میرود.
رضا یوسفی در این باره میگوید: اگر نوسازی ناوگان جدی گرفته نشود، هم ایمنی کاهش مییابد و هم فشار اقتصادی روی راننده بیشتر میشود. حمایت از راننده، حمایت از کل زنجیره اقتصاد است.
حملونقل و امنیت ملی وقتی جاده فقط مسیر نیست
کارشناسان معتقدند حملونقل، فقط مسئله اقتصاد نیست، بلکه با امنیت ملی نیز پیوند دارد. در بحرانها، بلایای طبیعی و شرایط خاص، این رانندگان هستند که اولین حلقه امدادرسانی و پشتیبانی را شکل میدهند.
حسین احمدی در این باره میگوید: در سیل، زلزله یا حتی ایام خاص، ما بدون اینکه کسی بپرسد، در جادهایم. این شغل با تعهد گرهخورده است.
روز حملونقل؛ از تقدیر تا تدبیر فراتر از پیامهای تبریک
روز حملونقل و رانندگان، اگر تنها به صدور پیامهای تبریک محدود شود، حق این قشر ادا نخواهد شد. آنچه رانندگان انتظار دارند، دیدهشدن واقعی، تصمیمگیریهای کارشناسی و برنامهریزی بلندمدت است.
بهبود وضعیت جادهها، حمایت بیمهای، نوسازی ناوگان، آموزش مستمر و مشارکتدادن رانندگان در تصمیمسازیها، میتواند آینده این حوزه را متحول کند.
حملونقل، شریان حیاتی کشور است و رانندگان، نبض تپنده آن. در استانی مانند ایلام که جادهها نقش حیاتی در اقتصاد، زیارت و ارتباطات دارند، توجه به این حوزه، یک ضرورت راهبردی است، نه انتخاب.
۲۶ آذر، یادآور این حقیقت است که اگر چرخهای حملونقل بایستد، زندگی نیز از حرکت بازمیایستد؛ و این چرخها، بیش از هر چیز، با دستان پینهبسته رانندگان میچرخد.
انتهای خبر/ر