مهدی داراب‌زاده در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «ایلام بیدار»، اظهار کرد: زاگرس، این سرمایه بی‌بدیل طبیعی ایران، در سال‌های اخیر از بحران‌های گوناگونی همچون خشکسالی، گردوغبار، آتش‌سوزی‌های پیاپی و چرای بی‌رویه دام رنج‌برده است. اما امروز تهدیدی دیگر بر پیکر این رویشگاه کهن سنگینی می‌کند؛ آفت زنبور گال‌زای بلوط که در بخش‌هایی از شهرستان بدره طغیان کرده و نشانه‌های آن به‌سرعت در حال گسترش به سایر مناطق استان است.
وی افزود: در بازدیدهای میدانی اخیر از محدوده شهرک ولی‌عصر تا پشته ارشت، آثار گال زدگی در شاخه‌ها و برگ‌های درختان بلوط به‌وضوح مشاهده می‌شود. این آفت با ایجاد برآمدگی‌های کروی یا نامنظم روی جوانه‌ها و شاخه‌های تازه، روند رشد طبیعی درخت را مختل کرده و در درازمدت موجب کاهش فتوسنتز، ضعف عمومی و حتی خشکیدگی درخت می‌شود.
این کارشناس ارشد اقتصاد کشاورزی بیان کرد: اهمیت جنگل‌های بلوط تنها در پوشش سبز آن‌ها خلاصه نمی‌شود؛ این درختان نقشی حیاتی در حفظ چرخه آب، جلوگیری از فرسایش خاک، تعدیل دما، تولید اکسیژن و پشتیبانی از حیات هزاران گونه گیاهی و جانوری دارند. ازبین‌رفتن هر درخت بلوط، به معنای ازبین‌رفتن بخشی از تعادل طبیعی زاگرس است.
داراب‌زاده با اشاره به اینکه زنبور گال‌زا یکی از مهم‌ترین عوامل ضعف عمومی بلوط در سال‌های اخیر شناخته می‌شود، گفت: این آفت به‌صورت گسترده در مناطق زاگرسی گسترش‌یافته و کنترل آن تنها با مشارکت و هماهنگی دستگاه‌های اجرایی ممکن است. متأسفانه در بسیاری از مناطق، نبود تجهیزات، کمبود نیروهای متخصص و عدم هماهنگی میان نهادها سبب شده که اقدامات مقابله‌ای مؤثر نباشد.
وی اضافه کرد: روش‌های کنترل این آفت باید بر پایه رویکردهای علمی و زیست‌محیطی انجام شود. یکی از مؤثرترین شیوه‌ها، رهاسازی دشمنان طبیعی زنبور گال‌زا در زیستگاه‌های آلوده است؛ اقدامی که تاکنون در برخی استان‌های زاگرس‌نشین نتایج مثبتی به همراه داشته است.
داراب‌زاده تصریح کرد: آموزش و اطلاع‌رسانی به مردم محلی از اهمیت بالایی برخوردار است. روستاییان و بهره‌برداران جنگلی، نخستین کسانی هستند که می‌توانند علائم اولیه آلودگی را تشخیص دهند و در گزارش و کنترل آن نقش مؤثر داشته باشند. بدون همکاری مردم، هیچ برنامه‌ای در حوزه حفاظت از منابع طبیعی به موفقیت نمی‌رسد.
وی ادامه داد: علاوه بر کنترل آفت، باید به احیای مناطق آسیب‌دیده نیز توجه شود. کاشت نهال‌های بومی، جلوگیری از قطع درختان خشک‌شده، مدیریت صحیح چرا و محدودکردن آتش‌سوزی‌های فصلی می‌تواند به بازسازی تدریجی جنگل کمک کند.
این کارشناس در پایان گفت: زاگرس امروز بیش از هر زمان دیگری به مدیریت علمی، منابع مالی کافی و اراده جدی مسئولان نیاز دارد. اگر اکنون اقدامی جدی صورت نگیرد، در آینده نزدیک شاهد نابودی بخشی از کهن‌ترین و ارزشمندترین جنگل‌های ایران خواهیم بود؛ جنگل‌هایی که نه‌تنها میراث طبیعی کشور، بلکه بخشی از هویت و حیات مردم این سرزمین‌اند.
انتهای خبر/م