به گزارش ایلام بیدار، محمد فرجی داراب خانی عضو علمی دانشگاه پیام‌نور یادداشتی نوشت: سلام بر فرزانه‌ترین فریادِ تاریخ و ماندگارترین یادِ زمانه، حضرت خمینی، رحمت‌الله علیه. همان که از اندیشه‌اش گل می‌بارید و از روح صبور و بلندش عطر گلستان محبت می‌تراوید. همین که در وجودش، شهامت و محبت، صلابت و مهر، زهد و جهاد، عرفان و سیاست، و عشق و کیاست تجلی‌یافته بود.
خرداد، ماه ماتم و غم است. ماتم در عزای والامردی که در سایه مردانگی و تدبیرش هویت پنهان خویش را بازیافتیم. در ماه خرداد ظاهراً سری نهفته است، نیمه خرداد 1342 که حضرتش از آن انتظار فرج داشت و وصالش با حضرت حق نیز در نیمه خرداد اتفاق افتاد! امام خمینی (رحمت‌الله علیه) حق بزرگی گردن همه ما دارد، چرا که او راه را گشود تا حرکت امکان‌پذیر شود، و موانع را از سر راه برداشت تا دیگران آسیب نبینند، او سرباز خدا و مصداق عین‌الیقینی بود که حق‌الیقین شد، آمدنش برای شدن بود، تا راه استقامت نشان شود، و رفتن ارزش باشد نه ماندن، چرا که ماندن اضمحلال است و رفتن معراج و او در نیمه خرداد عروج نمود. او در پی جاه نبود و از خرقه و مسند بیزار، آنچه او را تسکین می‌داد دیدن روی دل آرای دوست بود.
رهرو عشقم و از خرقه و مسند بیزار به دوعالم ندهم روی دل¬آرای تو را
او به خوبی می دانست که راه عشق راه سختی است و طولانی اما همیشه در فکر آن بود، از کجا برود تا برِ دوست، و ره توشه چه بردارد که دست خالی نباشد.
چه کنم تا به سر کوی توام راه دهند؛ کاین سفر توشه همی خواهد و این ره دور است
ره‌توشه‌ای که عاقبت او یافت ایمان جوانان این مرزوبوم بود؛ ایمان به خود، ایمان به امام و ایمان به خدا و در مقابل همه این راهبری مخلصانه و حکیمانه به دنبال اجر و پاداش دنیوی نبود، چرا که او از نسل همانانی بود که اطعام را برای خشنودی خدا انجام می‌دادند، «إِنَّمَا نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِیدُ مِنکُمْ جَزَاءً وَلَا شکورا» و در مقابل این هدایت معنوی به دنبال پست و مقامی هم نبود، و...قُل لَّا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرَى لِلْعَالَمِینَ» و زبان حال او این بود:
لطف کن ای دوست، از رخ پرده بگشا، نازکم؛ کن دل تمنایی زدلبر غیر دیداری ندارد.
رحمت واسعه الهی بر روح پر فتوح امام خمینی
انتهای پیام/ر