_7.jpg "جدیدترین سروده\"محمد رضا رشیدی\" تقدیم به دو یادواره شهدای روستای بیشه دراز و شهدای ایل سرافراز ارکوازی و بولی")
به گزارش ایلام فردا،محمد رضا رشیدی شاعر نام آور استان،جدیدترین سروده خود را تقدیم به دو یادواره شهدای روستای بیشه دراز و شهدای ایل سرافراز ارکوازی و بولی کرد.
این سروده که از زبان یک دختر شهید مفقودالاثر گفته شده تقدیم شما خوانندگان ایلام فردا می شود.
منمو عکس ده ساله یل دیور(منمو عکسی از سالهای دور)
تنو له چگو پرشه پرش نیور(توئی و یک چفیه و سیمایی پر از نور)
منو بی باوگی روژ مه دره سه (من و داغ یتیمی واول روزمدرسه)
تنو ره فیقه یل ده سه وه ده سه (تو هستی و رفیقانت دسته به دسته)
منو دلته نگی امضای مشق شه و (من و دلتنگی یاد تو برای امضاء مشقهایم)
تنو دل خوه شی ئاسمان که و(تو هستی و دلخوشی یک آسمان آبی)
منو دل خه مین عید سال نو(منمو غمگین در عید سال نو)
تنو شه هیده یل گه رم هامشو(توهستی و با شهیدان گرم هم صحبتی)
منو بی قه وری نیشانه ی ده دوس(منموبی مزاری تو)
تنو سه ر مه سی پیمانه ی ده دوس(تو هستی و سرمست از باده دوست)
منو دلخوه شی میشت خاک ده ت(منمو دلخوش به آمدن یک مشت خاک از تو)
چیه مه ری هاتن یه پلاک ده ت(چشم انتظار آمدن یک پلاک از تو)
ئه ر پلاک هه م نه یو میشت خاک چه دو؟(اگه پلاک نشد یک مشت خاک چه می شود؟)
میشتی خاک هه م نه یو یه پلاک چه دو؟(یه مشت خاک هم نبود یه پلاک چه می شود؟)
خوه ت دوعا کردی تا گوم نام بووی(خودت دعا کردی تا گمنام باشی)
ده فیر نان و ره نگ و نام نه وی(دنبال پست و مقام دنیا نباشی)
ته ره ک ته ره ک بیو دل ده داخ خوه ت(دلم از داغ هجران تو ترک برداشته)
ری نیشانم به ی وه چراخ خوه ت(به چراغ خودت راهی نشانم بده)
........
وه فدای زهرا(س)هزار بار گیانم(فدای فاطمه زهرا (س) باد هزار بار جانم)
خودا گوم بکه نام و نیشانم(خدایا گم کن نام نشان من)
چه نی چه ن ساله ده و وه خته چگه (چندین سال است از آنزمان گذشته است)
دل خوه شی م عطر له چگه (تنها دل خوشی من عطر چفیه توست)
بوو خودا ده ی عطر له چگت(بوی خدا میدهد عطر چفیه ات)
بیمار شه فا ده ی عطر له چگت(بیمار شفا میدهد عطر چفیه ات)
ده دوری ت وه ختی دل گیرم(پدر وختی از هجران تو دلگیرم)
باوگه وه خودا بی ده نگ هه گیرم(یه گوشه بی صدا گریه میکنم )
چیه مم پرعه سرو دلم هه م ته نگ دو(چشمهایم پر از اشک میشود)
دلم دل ته نگ وه جبهه و جه نگ دو(دلم دلتنگ جبهه و جنگ میشود)
روژ بی وینه و لباس ره نگ خاک(روزهای بی مانند و لباسهای خاکی یادش بخیر)
ده یشته یل ره زمو کوره یل چالاک(یاد دشتهای رزم و فرزندان چالاک بخیر)
هیور سه نگه رو خاک و کوچگ که م(یاد سنگر و خاک و سنگ بخیر)
هیور پلاک و عشق و له چگ که م(یاد پلاک و عشق و چفیه بخیر)
هیور روژه یل بی وینه وه خه یر (یاد روزهای بی مانند بخیر)
هیور دله یل بی کینه وه خه یر (یاد دلهای بی کینه بخیر)
هیور شه وه خون ده شه وه یل سه رد (یاد شبیخون شبهای سرد بخیر)
هیور ناسین مه رده یل ده نامه رد (یاد شناختن مرد از نامردان بخیر)
هیور دلناین ده مال و ماوا(یاد گذشتن از زندگی ها بخیر)
هیور جبهه یل و خه م خوه راوا(یاد غروب جبهه ها بخیر)
هیور نیوسانن نامه وه خت شه و(یاد نوشتن نامه در شبها بخیر)
هیور نمازه یل ده خه لوه ت شه و (یاد خواندن نماز شبها در تنهایی ها بخیر)
هه روه ختی نورم وه جه مالتان(هروقت به سیمایتان خیره میشوم)
دلم دامینی ده خیالتان(حیران میمانم در خیال شما)
مگه ر چه دینه ده جه مال دوس(مگر در جمال دوست چه دیدین)
معبر شکانین تا وه مال دوس(معبر مین میشکستین و به وصال دوست میرفتین)
که س خوه ر نه یری ده و سر و رازه(از آن سر و راز کسی خبر دار نیست)
ده و قصر بهشت و درانه وازه(از آن قصر بهشتی و در بازش)
یه ک یه ک چگینو مه نیمن وه جی(یکی یکی رفتین و ما جا ماندیم)
هاشا ده ئیویه که س بکه ی وه دی(محال است هرگز کسی مانند شمارا دیگر بیابد)
ئیوشن شهیده یل شهیده یل ناسن(میگویند شهیدان را شهیدان میشناسند)
شهیده یل نازارمال خوداسن(شهیدان عزیزان خانه خدا هستند)
نازیان روا دلیان پاک بیو(نازشان خریدار داشت و دلشان پاک بود)
دنیا ده لایان چیو میشت خاک بیو(دنیا در نظرشان مانند مشتی خاک بود )
ئه ر یه ی میشت خاک یا شمشی ده زه ر(یه مشت خاک با شمش طلا در نظرشان یکی بود)
که ی ئو خاسه یله وه ی کردن نه زه ر(آن خوبان کی نظر به مالا دنیا داشتند)
ریتان روشن ری خودا بیو(راهشان روشن و الهی بود)
چیو ری حسین (ع)ده کربلا بیو(همچو راه روشن حسین (ع) در کربلا)
سه ر نیم وه شون ری پاکتان (سر میگذاریم در راه پاکتان)
خوه زه و وه هه رکه ماچ که ی خاکتان(خوش به حال کسی که ببوسد خاکتان )
هیور شه هید ه و خون پاکیان(یاد شهید هست و راه پاکشان)
بی وضو نه نیم پا ده خاکیان (بی وضو قدم در خاکشان نگذاریم)
بعد ت باوگه وه خدا قه سه م(بعد تو پدر بخدا قسم)
پرچه مت هیز ده م تا روژی هه سه م(پرچمت را برمیدارم تا وقتی که باشم )
سه رم به رز گرم دویه ت شهیدم (سرم بلند میگیرم فرزند شهیدم )
هزار آفرین باوگ رشیدم(هزار آفرین پدر رشیدم)
گول هیورتان ده دل زینگه(گل یادتان در دلها زنده است)
سه د قومچه داگه ده ئی سینگه (صد غنچه داده است در سینه ها)
ئه ر گیان بخوازی اسلام و ایران (اگه جان بخواهد اسلام و ایران)
هزاران شیر هه س ده ویشه شیران (هزاران شیر ذر بیشه هست هنوز)
یه ک یه ک سینه چاک ری قرآنن(همه سینه چاک راه قرآن هستند)
هشت سال جه نگ بیو ولات گیشت زانن(هشت سال جنگ بود دنیا میداند)