به گزارشایلام بیداربه نقل ازنسیم دهلران،همیشه انتخابات مهم و تعیینکننده بوده و هستند؛انتخاب و انتخاب کردن آینده را رقمزده! سرنوشت ماها را میسازد! و تعیین میکند! فیالواقع ما درگذر زمان و عمر خویش بیهیچ شک و شبهای محصول انتخابهای خود در تمامی عرصه و زمینهها بوده و هستیم!
همهی ما به لحاظ شخصی و منطقهای امروزه در هر جایگاه و منزلتی که قرار داریم محصول انتخابهای گذشتهی خودمان بودهایم! به تعبیری هر چه کاشتهایم امروز درو میکنیم!
خرداد ۹۲ بود که یکی از این انتخابات در کشور و بهتبع آن در شهر دهلران صورت گرفت و مردم دهلران اعضای شورای شهر خود را انتخاب کردند.
انتخابی که با دیگر انتخابات شورای شهر دهلران متفاوت بود، این بار سن انتخاب مردم پایین آمده بود، معیار انتخاب تفاوت کرده بود.
عدهای نداشتن کار اعضای شورا را ملاک داده بودند و عدهای تحصیلات بالا،البته عدهای هم اجتماعی بودن افراد و سخنور بودن را ملاک داده بودند.
اینک پس از گذشت دو سال از انتخاب اعضای شورای شهر دهلران، گذری بر عملکرد آنچه مردم کاشتهاند میکنیم.
شورای شهر دهلران در بدو ورود خود انرژی فراوانی داشتند و رجزهای زیادی نیز میخواندند، اما هنوز ننشسته بر سر میز شورا با چالش استعفای شهردار وقت مواجه شدند که نقشهی برخی را بر آب نمود.
در سال اول شورا حاشیههای آن بسیار فراوان بود، از انتخاب شهردار، استعفای دوباره شهردار جدید و... اما عملکرد نسبتاً خوبی هم داشتند. گرچه عملکرد شهردار انتخابی آنها بیشتر رفع بدهی دورههای قبل بود .
استعفای رئیس شورا از سمت ریاست نیز دیگر چالش شورای شهر دهلران بود اما با انتخاب سریع یکی دیگر از اعضای شورا این چالش خیلی هجمهی زیاد ایجاد ننمود زیرا آنها دیگر در خصوص استعفاها تجربهی زیاد داشتند.
پس از گذشت یک سال از شورای شهر دهلران و آنهمه اتفاقات که دیگر به خاطره و تجربه تبدیلشده بود، این بار رأیگیری اعضای شورا حاشیهساز شد و آنچه پیشبینی کرده بودند که چه کسی رئیس شورا شود درست از آب درنیامد.
اینکه در آن روز چه اتفاقی افتاد را بگذریم اما اکنون نزدیک یک سال از انتخاب رئیس شورای شهر دهلران میگذرد و در اینیک سال حاشیهای ندیدهایم.
وقتی میگوییم که حاشیهای نیست در نگاه اول خوشحالکننده است اما آنچه در پنهان مشاهده میشود سکوت معنادار برخی از اعضای شورای شهر دهلران است که شاید هنوز در شوک انتخابات ریاست شورا هاج و واج ماندهاند.
بی حاشیه شدن شورای شهر دهلران، بی عملکردی را نیز با خود یدک میکشد و برخلاف ماده ۱۱ قانون شوراها که میگوید: " جلسات شورا علني و حضور مستمع با نظر ریيس شورا مجاز خواهد بود. ولي به تقاضاي كتبي شهردار و نيز فرماندار و موافقت اكثريت مطلق اعضاي حاضر ميتواند جلسه غیرعلنی تشكيل شود " جلسات شورای شهر دهلران همیشه غیرعلنی برگزارشده است.
غیرعلنی بودن جلسات و رسانهای نشدن هیچیک از خروجی مصوبات، باعث میشود که مردم درباره اعضای شورای شهر دهلران قضاوتهایی بکنند که شاید درست و شاید نادرست باشد.
مردم یا از طریق رسانهها خروجی جلسات شورای شهر را میبینند و یا از طریق آگهینماهای تبلیغاتی سطح شهر که هزینه آنچنانی هم برای شورا ندارد. اما وقتیکه تنها خروجی شورا که به چشم دیده میشود پژو پارس صفرکیلومتر است (که برای خرید آن نیز چه سختیها که شهردار نکشید) باعث میشود تا مردم از انتخاب خود آزردهخاطر شوند.
البته اعضای شورای شهر دهلران سفرهایی در اینیک سال داشتهاند که وقتی از آنها پرسیده میشود به خاطر چیست؟ پاسخ آنها دسترسی به بزرگان کشور و دیدن مبلمان شهری بوده است که هنوز خروجی قابلذکری از آن سفرها نیز به بیرون درج نگردیده است.
سند نقد بالا از عملکرد یکساله اخیر شورا با ریاست جدید را میتوان از طریق جستجو در فضای مجازی و نوشتن عنوان" رئیس شورای شهر دهلران" اثبات کرد که پس از جستجوی فقط خبر روز انتخاب رئیس جدید در فضای مجازی وجود دارد و دیگر هیچ.
امید است در انتخابات رئیس شورای شهر که در شهرویور ماه امسال برگزار می شود حاشیه ای درست نشود. زیرا که باز این مردم هستند که ضربه می بینند.
شورای شهر قرار نیست سیاسی باشد. چراکه از دل مردم انتخابشدهاند و دوباره به جایگاه قبلی خود بازخواهند گشت. پس خوب است فقط و فقط به مردم فکر کنند تا مردم نیز از معیاری که برای انتخاب اعضای شورا گذاشته بودند پشیمان نشوند.
در پایان:
هرکسی کو دور ماند از اصل خویش بازجوید روزگار وصل خویش...