به گزارش خبرنگار سیاسیایلام بیدار، با توجه به تأکید صریح مقام معظم رهبری مبنی بر در جریان قرار دادن مردم از جزئیات مذاکره و استفاده از نظرات و دیدگاه ها، میزگردی تحت عنوان بررسی بیانیه لوزان با حضور جمعی از دانشجویان ایلامی برگزار شد.
امریکا از بدو پیروزی انقلاب بدنبال تخریب ایران است
محمدرضا انصاری، فعال دانشجویی دانشگاه ایلام، در میزگرد بررسی بیانیه لوزان گفت: جا دارد در ابتدا نگاهی به گذشته داشته باشیم و اینکه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی فتنه هایی وجود داشت و رژیم پهلوی اراده مملکت را به دست غربی ها سپرده بودند؛ از آنجا که ظلم هایی از سویی غربی ها به ایران صورت گرفته بود و نیز اینکه محوریت امور بر مبنای اسلام نبود این شد که با آمدن رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایده اسلام مطرح شد.
بعد از پیروزی انقلاب، دنیا کشور ایران را کشوری اسلامی و مستقل شناختند و امریکا بر این عقیده بود که ایران اسلامی منافع او را به خطر خواهد انداخت لذا درصدد تخریب ملت برآمد و تمام بودجه های میلیاردی را صرف آن کرد؛ در این راستا حضرت امام راحل ناظر بسیاری از مباحثی بود که امریکا بر علیه ایران کرد از جمله کودتای 28 مرداد که خوی استکباری امریکا را روشن کرد.
و این مقدمه ای بود تا بدانیم با چه کشوری وارد میز مذاکره شده ایم و اینکه چرا باید به آن بی اعتماد باشیم؛ در این دوره 30 ساله وارد فضایی شدیم که امریکا در هر صورت درصدد به انزوا کشاندن ملت ایران بود و امروزه به جنگ های نوین رسانه ای و نرم روی آورده است، در واقع هدف غرب این است که ایران را با جنگ سخت وارد نکنند بلکه با گفتار خود وارد مذاکرات کنند.
این بود که امریکا از طریق جنگ نرم وارد مذاکرات شد و باید این را به مسئولان گفت که امریکا تمام دنیا نیست، بعد از رحلت امام راحل شاهد حضور دولت های مختلف با رویکردهای گونان بودیم به طوری که هر کدام از آن کشورها با رویکرد خاص خود وارد شده و البته در ایران نیز به همین نحو بود اما نکته ای که در اینجا باید به آن اشاره داشته باشیم این است که مسئولان گاهی عدم کفایت در مدیریت کشور را به عدم ارتباط با امریکا وصل می کنند که چرا با کدخدا ارتباط برقرار نمی کنیم و در این راستا ذهن ملت را به این سمت معطوف کنند تا با امریکا ارتباط داشته باشیم. از انجا که اسلام محدودیتی در رابطه ندارد لذا ایران نیز خود را در بحث ارتباط منزوی نمی کند مگر آنکه آن کشور اسلام را قبول نداشته باشد.
عدم اعتماد سازی داخلی از سوی تیم مذاکره کننده
امیررضاغلامی، از دیگر دانشجویان ایلامی در میزگرد بررسی بیانیه لوزان نیز گفت: از نظر بنده در بحث بیانیه لوزان باید به چهار نکته توجه داشت: اول، تأثیر واکنش ها و اظهارات مقامات دیپلماسی 1+5 و نیز دیدگاه ها واظهارات دیپلماسی کشورمان در قبال این بیانیه است که بنا بر فضای سیاسی دنیا از اهمیت ویژه ای برخوردار است چرا که کشورهای دنیا و منطقه چشم به مذاکرات دوخته اند و کشورهایی که در بحث بیداری اسلامی ورود پیدا کرده نیز انقلاب ما را بعنوان الگو قرار داده تا ببینند ایران که خود این الگو را مطرح کرده مذاکرات را چگونه به پیش می برد.
اما نکته دوم بحث تناقض در دیدگاه های دو کشور بود و بحثی که امریکا قبل از بیانیه بر روی کاغذ آورده بود و کری آن را به صراحت اعلام کرد و از طرف دیگر وزیر امور خارجه کشورمان و عراقچی، عضو ارشد تیم مذاکره کننده و صالحی نیز مواضع خود را بیان کردند که در اینجا تناقضات زیادی دیده شد.
نکته سوم، عدم اعتماد سازی داخلی بود اگر بخواهیم از سخنرانی کری ارزیابی داشته باشیم می بینیم که امریکا برای مردم خود اعتمادسازی می کند و سعی دارد اعتماد کنگره را به دست بگیرد اما عدم اعتماد سازی دولت و تیم مذاکره کننده با ملت، خلاف شعار سال است و این شاهراهی است که امریکا از ان نهایت استفاده خود را می کند در واقع این حرکت وزارت خارجه ما بعنوان بزرگترین آسیب شناخته شد و باعث مخدوش شدن اعتماد عمومی به تیم مذاکره کننده شد.
بیانیه مطبوعاتی لوزان شبیه توافق است/ استفاده از لفظ توافق در بیانیه توسط ظریف اشتباه بود
ظریف در سوئیس در ابتدای هر بند از لفظ توافق استفاده و اینکه در فردو این توافق شده که این خود ماهیت بیانیه را مشخص می کند و این اقدام ظریف کار درستی نبود. در واقع این مورد حکایت از توافق دارد تا بیانیه و تیم مذاکره کننده توافق دو مرحله ای را دنبال می کند و اینکه چون توافق ممنوع است شما اقدام به صدور بیانیه مطبوعاتی کنید و در این راستا تصمیمی که در بحث غنی سازی گرفته می شود شاید عین توافق می بود که می توانست قابل اجرا می شود اما با خوش و ذکاوت رهبر معظم انقلاب و تذکرات ایشان این مورد شدنی نیست.
نکته چهارم، نفس بیاینه است: به طوری که اگر بخواهیم آن را در کنار توافق ژنو قرار دهیم بسیاری از پارامترها تغییر کرده و ممکن است بدتر شده باشد، باید گفت که لوزان به پله ای برای پسرفت تبدیل شد و این عملکرد دستگاه دیپلماسی را نشان می دهد.
به نظر بنده بیانیه لوزان نه تنها در راستای پیشرفت نبوده بلکه نقاط کوری را ایجاد کرده که در رسیدن به توافق جامع با مشکلاتی دچار می شود.
طرف مقابل حق غنی سازی ایران را پذیرفته است/ خون شهدای هسته ای نباید پایمال شود
احمد رضایتی، از دیگر دانشجویان ایلامی در میزگرد بررسی بیانیه لوزان نیز اظهار کرد: امریکا از همان روزهای اول انقلاب با ما مشکل داشت چون مبنا و اساس حکومت بر پایه ولایت و انقلاب است. اگر نگاهی به گذشته داشته باشیم در جنگ هشت ساله بسیاری از کشورها همراه با امریکا با ما در سر جنگ بودند اما به لطف خدا و با رهنمودهای امام راحل و پایداری ملت خواسته های ملت به ثمر نشست.
دنیا باید بفهمد که جمهوری اسلامی ایران توان این را در منطقه دارد و باید بفهمند که ایران یک ملت بزرگ با تکیه بر اصل ولایت است. به فرموده مقام معظم رهبری با توجه به خوی استکباری و غیر قابل اعتماد بودن امریکا، خوش بینی به مذاکرات وجود ندارد. باید این را اشاره کنم که 1+5 با بحث هسته ای ما جدل ندارند بلکه با حکومت اسلامی ما مخالفند و این مذاکرات به خاطر منافع ملی خود امریکایی هاست.
جمهوری اسلامی ایران با مذاکرات هیچ مشکلی ندارد و طرق مقابل سعی دارد مملکت را به نوعی دیگر خراب کنند. انتظاری که از تیم مذاکره کننده وجود دارد این است که زحمات شبانه روزی فرزندان این مملکت را به سادگی از یاد نبرند و خون شهدای هسته ای باید محفوظ بماند. اگر چه دشمنان با دسیسه ها و جنایات سعی کردند موانعی برای پیشبرد و نیازمندی ها ما ایجاد کنند ولی در این راستا کاری را از پیش نبردند.
روزگاری غربی ها بر این عقیده بودند که ایران نباید حق غنی سازی داشته باشد اما اکنون آن را پذیرفته اند، البته اینکه عده ای در داخل بعد از اعلام بیانیه که فقط در حد یک بیاینه است اقدام به شادی کردند باید گفت که هنوز توافقی صورت نگرفته و از انجا که نفاط تاریکی از سمت طرف مقابل دیده می شود این گونه شادی ها در این برهه معنایی ندارد.
طرف مقابل آن گام های اساسی را که اعمتاد ما را به دست بیاورد نیاورده است و اگر توافقی هم صورت می گیرد باید خطوط قرمز و عزت ما حفظ شود چرا که هر کشوری نمی تواند به این دستاوردها دست یابد.
اصلاحات با ارتباط با امریکا دچار اشتباه اجرایی شد
انصاری در ادامه این میزگرد با ابیان اینکه آیا می شود به این گرگ صفت ها اعتماد کرد گفت: در داخل کشور فضایی ایجاد شد که ما را به سمت مذاکرات کشاند، در درون نظام یک سری قلب زده ها وجود دارند که همه مشکلات درونی را به امریکا بسط می دهند. در این میان دولت هایی بودند که حتی بر ارتباط با امریکا طبل می کوبیدند که بارزترین آن دولت اصلاحات بود که ارتباط با امریکا را درپیش گرفتند و این باعث می شود تا مسئولان به سمتی بروند که دچار اشتباه اجرایی شوند که با غرب در ارتباط باشیم و تعامل دولت اصلاحات با کدخدا باعث پلمپ شدن و پایمال شدن صنعت هسته ای شد.
در سال 69 اقدام به تهیه سانتریفیوژ از نوع p1 پاکستان کردیم که در بازار سیاه گران بود، در سال 76 و در دوران خاتمی تعداد دو مورد راه اندازی شد تا اینکه با تغییر در محتوای ان از p1 به RI1 تغییر داده شد به نحوی که بومی شد که از سال 76 تا 84 ادامه داشت تا اینکه از سال 84 تا 92 غنی سازی بعد از رفع پلمپ ها تا 20 درصد پیش رفت و دانشمندان در دوران احمدی نژاد درصدد پیشرفته کردن سانتریفیوژهای بودند.
مقام معظم رهبری با قبول مذاکرات می خواستند که چهره استکباری امریکا برای نسل جوان روشن شود، امریکا در مذاکرات به دنبال این است تا با گام برداشتن این همه از سوی ایران و قبولاندن بندهای ان این گونه اظهار کند که با این وجود در این بیانیه تنها تحریم های مرتبط با هسته ای برداشته شود، لذا طبق بررسی ها یک پنجم تحریم ها مرتبط با هسته ای و تحریم های اقتصادی و نفتی و ... باقی خواهند ماند.
سوالی که در اینجا مطرح است اینکه آیا اگر ما اقدام به شفاف سازی و اجرای به فرض اعمال شده بندهای بیانیه کنیم و در این ده سال فعالیت ها تعطیل شوند آیا اگر امریکا به تعهدات خود دوباره عمل نکر این 10 سال به هدر نمی رود؟ یکی دیگر از مواردی که مطرح است این است که تحریم های سازمان ملل در قالب قطعنامه باشد یعنی اگر برای این قطعنامه یک محدودیت قائل شد آیا این شامل شش قطعنامه نمی شود؟ آیا سوخت راکتور اراک باید باز طراحی شود که در این صورت و جایگزینی قلب جدید راکتور خود 10 سال زمان می بردو این یعنی 10 سال گذشت زمان بدون فعالیت هسته ای.
با این روند و خواسته های غیرمنطقی احتمال بازتولید تحریم ها در بیانیه لوزان وجود دارد و اینکه چه تضمینی وجود دارد با وجود تعویض قلب راکتور اراک همین تحریم های اندک برداشته شوند و مجدد تحریم های جدید نکنند. تقاضایی هم که از تیم مذاکره کننده داریم این است که تیم مذاکره کننده از خود سعه صدر نشان دهند.
نتیجه اعتماد به امریکا در سال 82 روشن شد
امیررضاغلامی در ادامه میزگرد بررسی بیاینه لوزان گفت: مهمترین بحثی که باید به آن اشاره کرد توافق سال 82 است توافقی که به سرپرستی حسن روحانی در دولت اصلاحات با امریکا و سران غربی انجام گرفت. در همان زمان شورای امنیت ایران را در لیست ترورسیم اعلام کرد و امریکا نیز در این راستا اعلام کرده بود که 10 سال برای اینکه این پرونده را از روزی میز شورای امنیت کنار بروز زمان نیاز است، بعد از روی کار امدن احمدی نژاد که شورا ایران را به محور شرارت متهم کرد وی نیز توافق با امریکا را که نتیجه آن متهم کردن ایران بود را شکست و غنی سازی را تا 20 درصد پیش برد و ما در سال 82 نتیجه اعتماد به امریکا را به عینه دیدیم.
جمهوری اسلامی ایران در این راستا نه تنها گزینه نظامی را از روی میز شورای امنیت کنار گذاشت بلکه تحریم ها را نیز ناکارآمد کرد. نکته ای را هم که باید به تیم مذاکره کننده گوشزد کنیم این است که برای توافق تعجیل نکنند. دولت چون به وعده های خود در اوایل انتخابات عمل نکرده بنا دارد تا با توافق وعده های اجرا نشده را بپوشاند. اینکه در تیرماه به توافق دست پیدا نکنیم هیچ ضرری را متوجه ما نمی کند و در این مدت بهتر است با منتقدان پای میز مذاکره بنشینند چرا که به فکرا عتلای نظام اند.
*کاهش غنی سازی نه تنها جای جشن گرفتن ندارد
در واقع کاهش غنی سازی نه تنها جای جشن گرفتن ندارد بلکه با خون هایی که در این عرصه داده شده مطابقت ندارد و قبول کردن فردو بعنوان مرکز تحقیقاتی موضوع خنده داری است لذا مذاکرات با این شرایط تقدیم امریکا شده است، امریکا در مذاکرات سیاست تحریم عنکبوتی را اعمال کرده به طوری که اگر برخی از تحریم ها برداشته شود اما باز همان تحریم های فلج کننده محفوظ خواهد ماند تا از آن برای ضربه زدن در مواقع خاص استفاده کند. جزئیات مذاکرات دستخوش تغییرات است و باید گفت هر توافقی که این چهار بند ذکر شده در آن رعایت شود توافق خوبی خواهد بود هر چند که طرف مقابل قابل اعتماد نیست.
وی در پایان با اشاره به چرخش 180 درجه در قبال انتشار فکت شیت ایرانی گفت: این حرکت اعتماد عمومی را از مردم سلب می کند و بهتر بود ظریف قبل از مقامات امریکا در داخل اقدام به انتشار فکت شیت ایرانی می کرد.
انتهای پیام/س