به گزارشايلام بيدار،
خلاصه ای از زندگی شهید عباس بابایی
عباس بابایی چگنی، در 14 آذر 1329 هجری شمسی در خانواده ای متوسط و مذهبی در شهر قزوین به دنیا آمد. نام پدر او اسماعیل بود.
شهید عباس بابایی دوره ابتدایی خود را در دبستان «دهخدا» و دوره متوسطه را در دبیرستان «نظام وفا» سپری کرد. وی بعد از گرفتن دیپلم، در سال 1348 در رشته ی پزشکی قبول شد، ولی به خلبانی علاقه ی بسیار داشت، بنابراین در رشته ی خلبانی نیروی هوایی ادامه تحصیل داد.
وی بعد از اینکه دوره ی مقدماتی تحصیلاتش را تکمیل کرد در سال 1349 به آمریکا اعزام شد.
شهید بابایی سرپرستی انجمن اسلامی پایگاه هوایی هشتم شکاری اصفهان را پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، بر عهده گرفت.
وی با آغاز جنگ جهانی ایران و عراق، به انجام عملیات جنگی هوایی مشغول شد. در سال 1360 ضمن ترفیع به درجه ی سرهنگ دومی به عنوان فرمانده «پایگاه هوایی هشتم شکاری اصفهان» تعیین شد؛ او در 9 آذر 1362 به درجه سرهنگ تمامی ارتقاء یافت و به سمت معاونت عملیات فرماندهی نیروی هوایی منصوب شد و به تهران عزیمت کرد. او بعد از چهار سال رزم در مقام معاونت عملیات نیروی هوایی، در 8 اردیبهشت 1366 به درجه «سرتیپی» ارتقاء یافت.
عباس بابایی بعد از 60 مأموریت جنگی موفق در صبح روز پانزدهم مرداد سال 1366 هجری شمسی مصادف با روز عید قربان همراه با سرهنگ علی محمد نادری یکی از خلبانان نیروی هوایی برای شناسایی منطقه و تعیین راهکار صحیح اجرای عملیات، با یک فروند هواپیمای F5 دو کابینه از پایگاه هوایی تبریز به پرواز درآمدند و وارد آسمان عراق شدند. شهید بابایی و شهید نادری بعد از انجام دادن مأموریت، زمان بازگشت، در منطقه ی عملیاتی سردشت در مورد هدف شلیک توپ ضدهوایی شیلکا 23 میلیمتری قرارگرفتند.
ایشان در سن 37 سالگی بعد از 60 ماموریت جنگی موفق و بعد از یک عملیات برون مرزی در منطقه ی عملیاتی سر دشت به شهادت رسید و پیکر پاک آن در مزار شهدا در جنوب شاهزاده حسین شهر قزوین به خاک سپرده شد.
متن وصیت نامه باقیمانده از شهید بابایی
وصیت نامه های شهید بابایی
وصيت نامه اول شهید بابایی:
بسم الله الرحمن الرحیم
همسرم ! راه خدا را انتخاب کن که جز این راه دیگری برای خوشبختی وجود ندارد.
ملیحه جان همان طوری که می دانی احترام مادر واجب است. اگر انسان کوچکترین ناراحتی داشته باشد اولین کسی که سخت ناراحت می شود مادراست که همیشه به فکر فرزند یعنی جگرگوشه اش می باشد.
ملیحه جان اگر مثلا نیم ساعتی فکر کردی راجع به موضوعی هرگز به تنهایی فکر نکن حتما از قرآن مجید و سخنان پیامبران – و امامان استفاده کن و کمک بگیر- نترس هر چه می خواهی بگو. البته درباره هر چیزی اول فکر کن. هر چه که بخواهی در قرآن مجید هست مبادا ناراحت باشی همه چیز درست می شه ولی من می خواهم که همیشه خوب فکر کنی. مثلا وقتی یک نفر به تو حرفی می زند زود ناراحت نشو درباره اش فکر کن ببین آیا واقعا این حرف درسته یا نه. البته به وسیله ایمانی که به خدا داری.
ملیحه جان به خدا قسم مسلمان بودن تنها فقط به نماز و روزه نیست البته انسان باید نماز بخواند و روزه هم بگیرد. اما برگردیم سرحرف اول اگر دوستت تو را ناراحت کرد بعد پشیمان شد و به تو سلام کرد و از تو کمک خواست حتما به او کمک کن . تا میتونی به دوستانت کمک کن و به هر کسی که می شناسی و یا نمی شناسی خوبی کن. نگذار کسی از تو ناراحت بشه و برنجه.
هر کسی که به تو بدی می کند حتما از او کناره بگیر و اگر روزی از کار خودش پشیمون شد از او ناراحت نشو. هرگز بخاطر مال دنیا از کسی ناراحت نشو.
ملیحه جون در این دنیا فقط پاکی، صداقت، ایمان، محبت به مردم، جان دادن در راه وطن، عبادت باقی می ماند. تا می تونی به مردم کمک کن. حجاب، حجاب را خیلی زیاد رعایت کن .
انتهای پیام/الف