"محمد عبدالهی"،طی یادداشتی تحت عنوان برنامه‌های بایدن برای ایران نوشت: پس از پیروزی بایدن (اگرچه پیروزی مردد) این سوال در افکار عمومی وجود دارد که وضع ایران چه تغییری خواهد کرد؟ برنامه های آمریکای بایدنی برای ایران چه فرقی با ترامپ خواهد داشت؟
برای اینکه خیلی ساده پاسخ این سوال را بدانیم باید خیلی ساده اوضاع را مرور کنیم:
فرض کنید شما یک توافق را پاره کردید. راه گفتگو را بستید. و فقط راه جنگ را باز گذاشتید. و جنگ هم جرات ندارید بکنید. مجبور هستید به توافق اصلاح شده مطابق میل تان برگردید. ولی اگر برگردید، حیثیت و آبروی شما میرود. و نشانه ضعف شماست. ترامپ درست در چنین وضعی است. بخاطر همین بایدن جور آن را میکشد. اما در حقیقت این آمریکاست که از پاره کردن به توافق مجدد روی می آورد.
ترامپ نمیتوانست چنین نقشی را ایفا کند. هم بخاطر اینکه حیثیت آمریکا با عقب نشینی پایمال میشود. هم بخاطر دست داشتن مستقیم در ترور شهید سلیمانی. که یک نفرت جمعی ایرانیان از خودش را ایجاد کرده است.
بایدن بارها در تبلیغات انتخاباتی اش اعلام کرده که امریکا باید به برجام برگردد. و حالا در گام اول تلاش خواهد کرد تنش فوری از بین برود.
در این میان، نه تنها اقدامات ترامپ، برای بایدن بد نبوده، بلکه فشار حداکثری و تحریم های همه جانبه یک اهرم فشار مفید برای بایدن است. دولت بایدن می آید تا کشته های ترامپ را درو کند.
مسئله آمریکا با ایران چیست؟
دقت کنیم: مسئله اصلی آمریکا درباره ایران این نیست که چطور میتواند با ایران کار و همکاری کند؟ یا چطور میتواند با ایران روابط تجاری مسالمت آمیز داشته باشد؟ و حتی منافع اقتصادی و سیاسی اش تامین شود؟ یا چطور میتواند یک خاورمیانه و دنیای پر از صلح و صفا و امنیت بوجود آید؟
چالش کلیدی آمریکا این است که چطور میتواند جلو قدرت ایران را بگیرد و ایران را مهار کند. چطور میتواند این منطقه را در جنگ و تنش دائمی نگه دارد و امنیت اسرائیل و شرکت های نفتی آمریکایی تامین باشد. چالش آمریکا این است که چگونه اهرم اقتصادی اش را برای امتیازات منطقه ای و هسته ای بکار بگیرد؟
آمریکاییها یک سیاست گام به گام را برای مقابله با ایران طراحی کرده اند. سیاستی که با امد و رفت این و آن تغییر نمیکند. فقط مهره های انجام دهنده اش تفاوت میکنند.
در زمان ترامپ، ابتدا نیکی هیلی با سیاست انزوای ایران و تحریم نفتی آمد و شکست خورد و رفت. جان بولتون با سیاست تهدید به جنگ و ترساندن ایران آمد و رفت. آخرین سیاست شان فشار حداکثری و تحریم همه جانبه بود که این هم شکست خورد و ایران نه تنها از پا در نیامد که ترامپ در حسرت یک تلفن از ایران ماند و رفت. اما یک سلاح آمریکاییها هنوز باقی مانده. (که در ادامه خواهم گفت چیست)
امریکاییها نفع خود را در مذاکره و انداختن ایران در دام قراردادهای بین المللی اجبارکننده می بینند. و راه حل مهار ایران را همین میدانند. و برای این منظور به دولتی در ایران احتیاج دارند که او هم مشتاق مذاکره و امتیاز دادن باشد.
گام اول بایدن
بایدن مجبور است بخاطر وعده های انتخاباتی اش و ابراز پیوند با شرکای اروپایی امریکا، در همان ابتدای کار، به برجام برگردد. اگرچه مشاورانش از «بازگشت مشروط به برجام» سخن گفتند. بعنوان مثال، اردیبهشت 99 سالیوان مشاور غیر رسمی بایدن (یکی از اعضای تیم مذاکره کننده هسته ای با ایران ( در مذاکرات برجام )) گفته موضع دموکراتها «بازگشت مشروط به برجام» خواهد بود. یعنی در ابتدا ایران باید پیش شرط حذف بند غروب آفتاب( منقضی شدن تحریمهای هسته ای ایران در سال 2025) را بپذیرد و متعاقب آن، مذاکرات را با آمریکا بر سر توافقی جدید ( توافق جایگزین برجام) آغاز کند.
بنابراین بایدن در گام اول، تحریم های نمادین مثل تحریم ظریف و .. را حذف خواهد کرد. چنانکه ورود ایرانیان و مسلمانان و بعضی کشورهای امریکای لاتین، که ترامپ ممنوع کرده، آزاد خواهد شد. بازگشت غیرکامل به برجام و کاهش محدود تحریمها را خواهیم داشت که هدف آن کاهش حمله به سربازان امریکایی و تاسیسات نفتی در منطقه خواهد بود.
بایدن و انتخابات 1400
بایدن و تیم او، تلاش خواهند کرد که در 1400 هم یک دولت اصلاح طلب و ترجیحا شخص ظریف برنده شود. به این منظور در این دوره 6-7 ماهه تا انتخابات 1400 یک موج نسبی ارزانی و گشودن در باغ سبز خواهیم داشت. تا شیرینی مذاکره و دوستی با امریکا را به مردم ایران بچشند. جناح آمریکایی در 1400 با دوقطبی «ارزانی. گرانی» به میدان خواهند آمد. ارزانی با ما. گرانی با انقلابی ها .
بایدن اگر بخواهد یک توافق جدید در کوتاه مدت با ایران داشته باشد، مجبور است تایید کنگره و سنا را داشته باشند. که پروسه زمان بری است. پس برای اینکه وجهه اش حفظ شود به برجام برمیگردد. در این 6 ماه باقی مانده از دولت روحانی، بایدن با ایران توافق جدیدی نخواهد داشت. بلکه احتمالا با حذف و اصلاح بندهایی از برجام مثل بند غروب افتاب، به برجام خواهد پیوست. این بند بازه زمانی رفع محدودیت‌های هسته‌ای ایران را مشخص می‌کند که شامل افزایش سانتریفیوژهای غنی‌سازی اورانیوم بعد از ۱۰ سال و افزایش حجم اورانیوم کمترغنی شده بعد از ۱۵ سال است.
بایدن پس از 1400
اما سلاح امریکا برای اعمال فشار بر ایران، یک سلاح است و آن نه تحریم های بی فایده، نه گلوله و جنگ، بلکه «نوسانات ارزی» است. اقدامی که توسط مافیای امریکایی بازار ارز و طلا و خود دولت اصلاح طلب انجام میشود و امریکا هیچ نقشی در آن ندارد.
امریکاییها از این اهرم فشار برای دولت بعدی ایران استفاده خواهند کرد. اگر یک اصلاح طلب و فردی از جناح آمریکایی رای بیاورد، با همین اهرم فشار و ایجاد فضای روانی منفی، توافق های بعدی را با ایران خواهند بست. برای محدودیت برنامه موشکی ایران، محدودیت نفوذ منطقه ای ایران، برای سرکوب جنبش های مقاومت در منطقه مثل شیعیان بحرین، انصارالله یمن، جهاد اسلامی فلسطین، حشدالشعبی عراق، حتی حزب الله لبنان. ووو
برای وادار کردن ایران به پذیرش هر کدام از این توافقنامه ها نوسانات گرانی – ارزانی تحمیل خواهد شد و دوباره سیاست «به مرگ بگیر که به تب راضی شود.» بارها تکرار خواهد شد و اصلاح طلبان خود مجری این سیاست در ایران خواهند بود.
اما اگر دولتی انقلابی بر سر کار بیاید، کار امریکاییها سخت تر خواهد شد. و راه گرفتن امتیازات بی حد و حصر سد خواهد شد. ضمن اینکه یک دولت انقلابی، همانطور که میتواند وابستگی اقتصاد ایران به نفت را کاهش دهد، میتواند با مافیای ارزی مقابله کند و سلطه دلار بر اقتصاد ایران را کاهش دهد. با متحدان و دوستان ایران مثل ونزوئلا، بولیوی، کوبا، عراق، پاکستان، سوریه و..، به ایجاد ائتلاف های سیاسی و اقتصادی و اتحاد «کشورهای متعلق به جهان آزاد» دست بزند، و بجای مهار، قدرت ایران از هر لحاظ افزوده شود.
پس اینکه بایدن با ایران چه خواهد کرد، به خود ملت ایران بستگی دارد. اینکه باز با عملیات روانی شبکه های ماهواره ای و رسانه های زنجیره ای فریب خواهند خورد یا اینکه از یک سوراخ سه بار گزیده نخواهند شد. و افراد کارامد و آبدیده را برای اداره کشور انتخاب خواهند کرد.
انتهای پیام/ک