گروه اجتماعی ایلام بیدار::آموزش صحیح، اصلی ترین و اساسی ترین فاکتور پیشرفت تکنولوژی در هر جامعه ای به شمار می رود و بی شک پیشرفت کنونی بشر مدیون و مرهون همین مهم است، از این رو در تمامی جوامع به ویژه کشورهای جهان اول و در حال توسعه نگاه ویژه ای در این خصوص دارند و هزینه های سنگینی را در این زمینه متحمل میشوند که البته با اندکی تامل میتوان گفت که باید به این نوع هزینه ها به چشم یک سرمایه گذاری با ارزش نگاه کرد.که پیشرفت و رفاه نسبی این کشورها تبلور همین موضوع است.
در کشورمان ایران و در طول عمر انقلاب اسلامی شاهد پیشرفت قابل توجهی با توجه به پشت سر گذاشتن هشت سال دفاع مقدس و همچنین وجود تحریمهای شدیدی که از طرف آمریکا و غرب بر ملت عزیزمان تحمیل شد هستیم و از جمله این پیشرفتها میتوان به هسته ای شدن ایران،پرتاب موفقیت آمیز چندین ماهواره که کشورمان را در زمره چند کشور فضایی دنیا قرار داد، اشاره کرد.
ولی آیا این موفقیت ها و پیشرفت را میتوان به پای نظام آموزشی حاکم بر کشور نوشت؟ در نظام آموزشی کشورمان در چند سال گذشته شاهد یک سری مشکلات به ظاهر کوچک هستیم که گذر سرسری و بی توجهی مسئولان از آنها باعث شده تا دانش آموختگان آموزشگاههای ما در بحث تمامی علوم نه تنها پیشرفتی حاصل نکرده باشند بلکه به عقب نیز رانده شده باشند. و نام یک نظام آموزشی شکست خورده را یدک بکشیم.
تأثیر مستقیم کرونا در حوزه تعلیم و تربیت
در سال گذشته که کرونا ویروس وارد ایران شد مدارس، دانشگاهها و تمامی مکان های آموزشی به ویژه آموزشگاههای عمومی را در کنار دیگر مکان ها و صنوف را تحت تاثیر خود قرار داد و باعث تعطیلی چند ماهه کلیه مکانهای آموزشی گردید، ولی این تعطیلی ها زیاد ادامه دار نبود و تا زمانی ادامه داشت که بیماری کرونا مقداری کمی کاهش پیدا کرد و کلیه این مکانها دوباره شروع به فعالیت کردند.
با شروع فصل جدید مدارس و دانشگاه ها با رعایت پروتکل های بهداشتی که انصافا تا حدود زیادی هم رعایت شد باز شاهد قدرت نمایی و گسترش ویروس کرونا در بین کشورمان بودیم و همین امر باعث شد تا دوباره کلیه مکانهای عمومی به ویژه مدارس و دانشگاهها را به تعطیلی عمیقی بکشاند.
اما موضوعی که بسیار حائز اهمیت بود و باید راه کاری مناسب برای آن از طرف مسئولین اندیشیده می شد، پایان سال تحصیلی و عقب افتادگی درسی دانشجویان به ویژه دانش آموزان مقاطع تحصیلی ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان بود و باعث باوجود آمدن نگرانی زیادی برای والدین شد.
در همین رابطه راهکارهای مختلفی نظیر استفاده از جزوه های آماده درسی ، ارائه سی دی های آموزشی و کمک درسی به دانش آموزان مورد بحث قرار گرفت که هیچ کدام در مرحله اجرا قرار نگرفت و در انتها تصمیم بر این شد که از سامانه شاد جهت آموزش آنلاین دانش آموزان و دانشجویان در منزل استفاده شود.
اندر مشکلات سامانه شاد
اما روش استفاده از سامانه شاد جهت آموزش شاید بهترین روش در این شرایط بوجود آمده باشد اما مشکلات فراوانی را به همراه داشت؛ اولین مشکلی که برای والدین به وجود آمد تهیه گوشی یا تبلتی که قابلیت استفاده برنامه شاد را داشته باشد بود و تهیه این گوشی برای والدینی که غالبا کم بضاعت یا بی بضاعت هستند مشکل است و مشکل آن زمان حاد تر می شود که والدین که دارای چند فرزند با فاصله سنی کم هستند و باید برای تمامی آنها گوشی یا تبلت تهیه کنند که با توجه به این شرایط بد اقتصادی تهیه یک گوشی هم به سختی شکل می گیرد.
مشکل بعدی که گریبان گیر والدین شده و زیاد مورد توجه قرار نگرفت این است که دانش آموزان بخصوص مقطع ابتدایی و راهنمایی تا قبل از کرونا از دسترسی به گوشی منع می شدند حالا نه‌تنها به گوشی و تبلت بلکه به اینترنت نیز دسترسی دارند و با توجه به فضای به در و پیکر و غیر قابل کنترل مجازی آیا این موضوع آسیب های اجتماعی و مسموم شدن ذهن فرزندانمان به همراه ندارد و خطرناک نیست؟
البته کلیپ های که از همین برنامه شاد در فضای مجازی انتشار پیدا کرده و دست به دست می چرخند و فقط قسمت طنز ماجراست گواه این موضوع است.
در همین رابطه در چند روز اخیر شاهد چالش مومو بودیم که خوشبختانه با دستگیری عاملین انتشار این چالش این ماجرا ختم به خیر شد اما این قائله به اینجا ختم نخواهد شد و باید منتظر دیگر خطرات پیش رو باشیم.
و اما اساسی ترین مشکلی که به وجود آمده و از مشکلات قبلی محسوس تر به نظر می رسد این است که همواره در اکثر خانواده های درگیر با این موضوع خود والدین در کلاس آنلاین فرزندانشان شرکت می کنندو تکالیف آنها را نیز انجام میدهند و فشار روحی و روانی زیادی را متحمل میشوند و بدون شک خود آنها نیز به این موضوع معترف هستند که هیج بار علمی برای فرزندانشان به دنبال ندارد و فقط برای جا نماندن در آن سال تحصیلی تلاش می کنند و به هیچ عنوان والدین از این موضوع رضایت ندارند.
دانش اموازن بی بضاعت محروم از شاد
"محسن دارابی"، کارشناس مسائل خانواده در این خصوص به خبرنگار ایلام بیدار گفت: حدود هشت ماه است که زندگی همه، رنگ و بوی دیگری به خود گرفته است، رنگ و بویی ناخوشایند و غم بار، تمام جنبه های زندگی ما این روزها تحت تاثیر ویروسی منحوس به نام کرونا است، از کسب وکار و تلاش گرفته تا دید و بازدیدهای روزمره و دورهمی های خانوادگی .
وی اظهار کرد: جبهه علم ودانش هم از این تاثیر و تغییر و آسیب دور نمانده و معلمان و دانش آموزان، در این ایام و به منظور خالی نگذاشتن سنگر علم و دانش، از طریق فضای مجازی اقدام به تدریس و تعلیم وتعلم نموده اند.
این کارشناس مسائل خانواده افزود: درکشور ما، در بحبوحه ی کرونا، شبکه آموزش سیما سکان عمل را در دست گرفت و با یک برنامه ریزی قابل قبول باقیمانده دروس از سال تحصیلی گذشته را به دانش آموزان همه پایه های تحصیلی آموزش داد و می توان گفت در این راه به موفقیت رسید.
دارابی ادامه داد: با ماندگاری و پیشرفت ویروس کرونا و متعاقب آن لزوم ادامه ی تعطیلی مدارس،مسئولین آموزش و پرورش برای جلوگیری از تعطیلی امر تعلیم و تربیت،اقدام به طراحی ،اجرای برنامه ی اینترنتی "شاد" نمودند و سعی برآن داشتند تا با ثبت نام دانش آموزان در این سامانه و ایجاد حس مدرسه ی مجازی،امکان ارتباط آنها را با معلمان و همکلاسی هایشان فراهم آورند.
وی بیان کرد: سامانه با برنامه اینترنتی شاد،با توجه به جدید بودن و شتاب در اجرای آن ،قطعا دور از اشکال نیست و کاستی هایی دارد که نیاز به بحث کارشناسی دارد که در این مطلب مورد نظر ما نیستند وپرداختن به آنها نیازمند بررسی دقیق تر در زمانی دیگر است؛ مسائلی که دراین مبحث میخواهیم به آنها بپردازیم،انتقاداتی است که به سیستم آموزش مجازی از نظر اجرا و نحوه ی برخورد خانوادهها با آن، وارد است.
نکاتی که با توجه به وضعیت جغرافیایی، اقتصادی و تربیتی حاکم بر کشور ما،باید با تفکر بیشتری به آنها رسیدگی کرد به موضوعاتی برمی گردد که به آن اشاره می کنیم، اول اینکه مسئولین گرامی، در زمان بررسی و اجرای طرح آموزش مجازی، دانش آموز عشایر و چادرنشین و یا ساکن روستاهای دور افتاده و فاقد اینترنت وخانواده های بی بضاعت را در نظر گرفتید؟
این کارشناس مسائل خانواده تصریح کرد: با توجه به بحران کرونا و بیکاری و از دست رفتن منابع مالی بسیاری از هموطنانمان، هزینه های خرید گوشی های اندروید و بسته های اینترنتی که از توان سرپرست خارج است، از کجا باید تامین گردد؟در صورت عدم تامین آنها دانش آموز با چه عواقب و لطمات روحی مواجه می شود؟ ضربه های روحی ناشی از فقر سایر افراد خانواده، در دراز مدت چه نتایج نا مطلوبی بر ساختار خانواده خواهد گذاشت؟
وی تصریح کرد: نکته بعدی که باید اشاره کرد این است که از آنجا که لزوم موفقیت دانش آموزان در فضای مجازی، همکاری ئالدین با معلمان است، دانش آموزان که دارای والدین کم سواد یا بی سواد هستند، چگونه باید آموزش ببینند؟ همچنین شیوع کرونا و اجبار خانواه ها به قرنطینه ی خانگی که باعث حذف بسیاری از ارتباطات با اقدام و هم سالان و نیز تفریحات و سفرهای خانوادگی شده است، اغلب افراد جامعه را دچار خستگی از روز مرگی و افسردگی کرده است و در این میان قشر کودک و نوجوان بیشترین آسیب را متحمل شده است که این امر یعنی پایین آمدن آستانه ی تحمل والدین و دانش آموزان.
وی عنوان کرد: حال به این مسئله، کلنجار رفتن والدین با فرزندان جهت تدریس و تفهیم مسائل علمی دروس با روشهای غیر علمی توسط والدین و تداخل آن با روشهای تدریس محدود معلمان، را اضافه کنید. این تدریس و یادگیری چقدر در پیشرفت درسی دانش آموزان تاثیرگذار خواهد بود. که البته از نظر شخص اینجانب به عنوان نگارنده این مطالب نه تنها مفید واقع نمی شود بلکه تنها به صورت رفع تکلیف، صرفا اعلام حضور کردن در پایگاه آموزش و پرورش قلمداد می گردد.
نکته بعدی در این باره با عنایت به نا امن بودن فضای مجازی برای حضور کودکان و نوجوانان،دسترسی آسان آنها به اینترنت و بدون شک کنجکاوی آنها در این فضا آیا عواقب مخرب تری نسبت به یک سال تعطیلی سراسری مدارس نخواهد داشت؟
در این شرایط، به منظور پیشگیری از مضرات فضای مجازی، ایجاد شکاف طبقاتی بین دانش آموزان مرفه و نیازمند، لطمات ناشی از فقر و تنگ دستی و عقب ماندن از تحصیل و هم سالان بهترین راه کار تعطیلی سراسری مدارس است و بس!
مدارس مجازی و دریافت کامل شهریه
این در حالی است که مشکلات ناشی از کرونا در حوزه تعلیم و تربیت تنها به سامانه شاد بسنده نشده و سایر مشکلاتی را برای اولیای دانش آموزان به وجود آورده است، از جمله این مشکلات می توان به دریافت شهریه از دانش آموزان اکثر مدارس اشاره کرد.
یکی از اولیای دانش آموزان در این باره به خبر نگار ما گفت: مدارس غیر انتفاعی علیرغم اینکه به علت ویروس کرونا تعطیل هستند و ما فرزندانمان را از اول سال تحصیلی به مدرسه نفرستادیم لذا مدیریت مدرسه کل مبلغ شهریه را طلب میکنن که از سویی دیگر هزینه های زیادی از دوش آنها به علت نرفتن به مدرسه کاسته شده و با توجه به اینکه علت اینکه هزینه ها زندگی بالاست و درآمد خیلی پایین می باشد توان پرداخت را با توجه به هزینه های اضافی که بر دوش ما گذاشته شده است را نداریم.
لازم به ذکر است سال تحصیلی ۹۸-۹۹ هم حدود سه ماه مدرسه تعطیل بوده ولی تمام شهریه را پرداخت کردیم خود بنده الان دو دانش آموز در مقطع ابتدایی دارم که شهریه هر کدام را سه میلیون وسیصد هزارتومان اعلام کردند.
انتهای پیام/ک