به گزارشايلام بيدار، انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی (ره) در نهایت و بعد از سال‌ها مبارزه مردم، در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ به پیروزی رسید؛ انقلابی که نه تنها ملت ایران را از زیر بار ظلم نجات داد بلکه الگویی برای مردمان آزاده جهان شد، به‌طوری که پیام ایستادگی در برابر استکبار که یکی از اصلی‌ترین پیام‌ها و اهداف انقلاب بود؛ بنابراین با اینکه دشمنان قسم خورده ایران اسلامی بعد از گذشت کمتر از دو سال از پیروزی انقلاب اسلامی، جنگی نابرابر را علیه کشور با هدف نابودی نظام جمهوری اسلامی ایران راه انداختند، اما رزمندگان ایران با روحیه ایثار و شهادت این توطئه دشمن را نیز نقشه بر آب کردند و امروز تجارب آن دوران نیز در مواقع بحرانی مورد استفاده نسل جدید قرار می‌گیرد.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، توطئه‌های بسیاری علیه نظام جمهوری اسلامی ایران به کار بسته شد. استفاده از افراد نفوذی و سست عنصر همواره از گذشته تا کنون یکی از راه‌کار‌های دشمنان برای ضربه زدن به نظام جمهوری اسلامی ایران بوده است. به‌طوری که اولین رئیس جمهور ایران یعنی ابوالحسن بنی‌صدر که با رأی مردم به قدرت رسیده بود، رفته رفته با اقدامات و اظهاراتش مقابل مجلس و حتی شخص امام خمینی (ره) نیز قرار گرفت و یک از اهدافش تصاحب قدرت به تنهایی و بی‌اعتنایی به جایگاه ولایت فقیه بود.
از طرفی امام خمینی (ره) که اولویت اصلی‌اش هدایت مردم و حفاظت از نظام چمهوری اسلامی ایران بود، با هر فردی که در این مسیر سنگ‌اندازی می‌کرد به‌طور قاطع برخورد می‌کرد. بنی‌صدر نیز یکی از همان افرادی بود که مورد خشم بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران قرار گرفت و از آنجا که یکم تیر ماه سالروز عزل بنی‌صدر از رئیس جمهوری است، نگاهی اجمالی به فعالیت‌های عجیب این فرد به‌ویژه در دوران دفاع مقدس انداخته‌ایم.
بنی‌صدر اولین رئیس جمهوری بود که دوران ریاست جمهوری‌اش با حوادثی، چون آغاز جنگ تحمیلی، تسخیر سفارت آمریکا توسط نیروهای خط امام خمینی (ره) و انقلاب فرهنگی همراه شد. جالب اینجاست که ابوالحسن بنی‌صدر زمانی که امام در پاریس بود، همراه وی بود و با امام به ایران بازگشت و شاید هم همین نزدیکی وی به امام موجب شد تا در اولین انتخابات ریاست جمهوری به پیروزی برسد، ولی هوشیاری و آینده‌نگری امام در مراسم تنفیذ بنی‌صدر نیز قابل توجه بود. به‌طوری که امام خمینی (ره) در آن مراسم هشدار‌هایی را به رئیس جمهور منتخب مردم درخصوص توجه به وحدت آحاد ملت و گروه‌های مختلف سیاسی دادند، اما بنی‌صدر وقتی که جایش را در قوه مجریه محکم کرد، دقیقاً برعکس هشدار امام خمینی (ره) عمل کرد و با حمایت از برخی گروه‌های مسلحی که به شیوه حکومت‌داری امام انتقاد داشتند، بذر تفرقه را در کشور کاشت.
بنی‌صدر تمام تلاش خود را برای تصاحب کامل قدرت انجام داد و برای رسیدن به خواسته و اهدافش دست به هر کاری می‌زد. حتی بعد از مدتی با سازمان مجاهدین خلق به رهبری مسعود رجوی که بعد‌ها به سازمان منافقین معروف شدند، همکاری‌های گسترده‌ای انجام داد و با اینکه اقدامات این گروه در ترور افراد بی‌گناه را مشاهده می‌کرد، اما هیچ اقدامی علیه آنها انجام نمی‌داد؛ بنابراین حمایت بنی‌صدر از گروه‌هایی نظیر سازمان منافقین که دستشان به خون هزاران ایرانی بی‌گناه آلوده است، در آن دوران تعجب مسئولان و دلسوزان نظام جمهوری اسلامی را برانگیخت. اما بزرگان نظام از این موضوع غافل نبودند که بنی‌صدر برای رسیدن به اهدافش حتی برای جان هموطنان نیز احترامی قائل نیست.
تلاش برای متمرکز کردن قدرت در دست خود، اظهاراتی خلاف آرمان‌های امام راحل، اختلاف با مجلس شورای اسلامی و مسئولان نظام، موضع‌گیری آشکار علیه اظهارات و اهداف امام خمینی (ره) و اختلاف نظر با برخی فرماندهان زبده دوران دفاع مقدس در نحوه مدیریت جنگ از جمله اقداماتی بود که در نهایت امام راحل را مجاب کرد تا در تاریخ ۲۰ خرداد سال ۱۳۶۰ بنی‌صدر را از فرماندهی کل قوا برکنار کند. همان‌طور که گفته شد سنگ‌اندازی در برخی عملیات‌ها در دفاع مقدس یکی از اقدامات بی‌شرمانه بنی‌صدر در آن دوران بود و برای مثال این فرد از پیوستن نیروهای داوطلب مردمی به رزمندگان و یاری دادن به آنها برای پیروزی در عملیات‌ها ممانعت می‌کرد.
این درحالی بود که جمهوری اسلامی ایران در دوران دفاع مقدس از نظر نیروی انسانی با دشمن بعثی قابل مقایسه نبود و اگر نیروهای مردمی به جبهه‌ها نمی‌رفتند، شاید نتیجه جنگ به نفع دشمن تغییر می‌کرد. یکی دیگر از اقدامات بنی‌صدر در جنگ مخالفت با طرح‌هایی بود که فرماندهان نظامی برای ادامه روند جنگ پایه‌ریزی می‌کردند و همه این موارد موجب عزل وی از فرماندهی کل قوا شد.
این اقدام هوشمندانه که از سوی امام خمینی (ره) انجام شد، کینه بنی‌صدر از امام راحل را دوچندان کرد و بنی‌صدر به جای اینکه از اقدامات گذشته خود عبرت بگیرد، به مقابله با امام و تحریک مردم برای آشوب در خیابان‌ها پرداخت. وضعیت به‌گونه‌ای پیش رفت که نمایندگان مجلس نسبت به اقدامات بنی‌صدر واکنش نشان دادند و سرانجام در تاریخ ۲۴ خرداد سال ۱۳۶۰ طرح عدم کفایت سیاسی مورد بررسی قرار گرفت و بعد از اظهارات موافقان و مخالفان این طرح، بعد از گذشت یک هفته، یعنی در ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ مجلس شورای اسلامی به عدم کفایت بنی‌صدر رأی داد. فردای آن روز نیز به محض اینکه نامه مجلس شورای اسلامی به امام خمینی (ره) رسید، ایشان نیز در پیامی اعلام کردند که بعد از رأی قاطع و اکثریت مجلس به عدم کفایت بنی‌صدر، ایشان را از رئیس جمهوری عزل می‌کنند.
بنی‌صدر بعد از این حکم چند روزی مخفی بود و در نهایت ۳۶ روز بعد از عزلش به همراه مسعود رجوی و با لباس زنانه و با ربودن یک هواپیما که توسط عواملش صورت گرفته بود در هفتم مرداد ۱۳۶۰ کشور را به مقصد فرانسه ترک کرد. از این به بعد بود که بنی‌صدر اقدامات و اظهارنظرهایش علیه نظام جمهوری اسلامی ایران را آشکار و علنی کرد و درحال حاضر نیز شاهد هستیم که هر فتنه‌ای که در کشور رخ می‌دهد، بنی‌صدر بر ادامه آن فتنه تأکید دارد، لذا اقدامات این فرد بعد از فرارش از ایران نشان داد که هشدار‌های امام راحل در مراسم تنفیذ ریاست جمهوری این فرد بی‌دلیل نبود.
در ادامه به برخی از نتایج عزل بنی‌صدر از رئیس جمهوری اشاره می‌شود:
- هرچه روشن‌تر شدن حقانیت امام خمینی(ره) و رسوا شدن چهره لیبرالیسم
- رسوا شدن هرچه بیشتر خط سازش با شرق و غرب
- از هم پاشیدن طیف فکری بنی‌صدر
- از دست دادن امکان فعالیت سیاسی و تبلیغاتی بنی‌صدر و همفکرانش در داخل کشور
- دستگیری اکثر نیروهای طیف لیبرال و ضدانقلاب و فرار باقی‌مانده آنها به خارج از کشور
- منفعل شدن هواداران جریان نفاق
- رشد مردم در جریانات سیاسی
- شناخته‌تر شدن چهره‌های محبوب خط امام خمینی (ره)
- از بین رفتن یکی دیگر از امیدهای استکبار در جهت ضربه زدن به انقلاب اسلامی
گزارش از احسان یعقوبی
انتهای پیام/