به گزارشايلام بيدار، به نقل از دیارآفتاب؛ دوگانه آرمان و واقعیت دوگانه ایست که همیشه در سینمای ایران مورد بحث، بررسی و توجه بوده است. دوگانه ای که می توان گفت در بسیاری از غول های سینمایی دنیا حل شده است و می بینیم که کفه ترازو به سمت سینمای آرمانی و قهرمان محور، آن هم در راستای خواسته ها و منافع ملی سنگینی می کند.
آن چه سینمای جمهوری اسلامی ایران طی ۴۰ سال گذشته با آن روبه رو بوده است در برهه ای از زمان به فرای یک دوگانه معمولی تبدیل شده و نحوه برخورد با واقعیت ها به شکلی بوده که حتی می توان به یک سه گانه خاصِ واقعیت، آرمان و سیاه‌نمایی اشاره کرد؛ چرا که سیاه نمایی به عنوان شاخه ای از واقعیت آن قدر در سینمای ایران قدرت گرفته است که خود به عنوان یک بخش اثر گذار نقش ایفا می کند.
نگاهی به سینمای یک دهه گذشته کشور نشان از آن دارد که در شرایطی که جامعه نیازمند احیای ارزشهای دینی و ملی است و در شرایطی که امیددهی به جامعه اصلی ترین نیاز مردم است اما آن چه که دیده می شود سینمای خالی از امید، خالی از آرمان و خالی از مبانی و ارزش های یک ملت است و دقیقا مشخص نیست که این سینما برای کدام ملت فیلم می سازد و در کل، فلسفه وجودی این سینما چیست؟
نگاهی به سینمای سال های گذشته علی رغم ساخت فیلم های نسبتا ملی، نشان می دهد، کارگردانان آرمانی ساز که قهرمانان فیلمشان برای آرمان یک ملت و بر اساس مبانی و اصول مشخص و معلوم مبارزه می کنند، کم دیده می شود و شاید بتوان انگشت شمار از کارگردانانی امثال ملا قلی پور و حاتمی کیا نام برد که نام قهرمانانشان تا سینمای ایران هست، باقی خواهد ماند.
سینمایی که نتواند در راستای امید بخشی به جامعه و ترسیم آینده ای روشن و از طرف دیگر ارائه ارزش هایی آرامش بخش و اطمینان دهنده فعالیت کند، دقیقا چه نوع هدفی را دنبال می کند و جز ایجاد سرمایه های کلان برای عده ای خاص چه سود دهی دیگری برای جامعه دارد. سینمایی که محدود به چارچوب های عده ای خاص است و به تعبیری دنیای محدود خود را می سازند و به دنیای آرمانی یک ملت کاری ندارند. سینمایی که می تواند به عنوان یک نیرو محرکه اجتماعی، سیاسی، علمی، تاریخی و فرهنگی نقش ایفا کند و در حوزه های تربیتی کودکان و نوجوانان، پرداخت به دستاوردها، پرداخت به داشته های فرهنگی و تاریخی وارد شود؛ این مسئله ای است که در سینمای حال حاضر دیده نمی شود.
از کنار نگاه محتوایی و ساختاری به سینمای این روزها که بگذریم؛ نقش آفرینی هنرمندان با عنوان سلبریتی در عرصه های مختلف اجتماعی و سیاسی آن هم نه در نقش متخصص بلکه در نقش افراد تنش آفرین به خوبی به چشم می آید. افرادی که از ظرفیت بزرگ سینما به عنوان انتقال دهنده مفاهیم ملی بازمانده اند و حالا خود را به فضای مجازی رسانده و سعی دارند که با شعار های در ظاهر مردمی کنترل وضعیت اجتماعی و سیاسی را در اختیار خود داشته باشند.
مطمئنا ورود نیروهای تربیت شده که دغدغه های ملی و ارزشی شان از دغدغه های مالی آنها بیشتر است و افرادی که آرمان های ملت را می شناسند و به مبانی اعتقادی و ملی مردم پایبند هستند یکی از نیاز های اصلی سینمای ایران است. سینمایی که می تواند به پشتوانه فرهنگ و تاریخ و دین دستاوردهای اجتماعی و فرهنگی فوق العاده ای داشته باشد و در جنگ رسانه ای و هنری حال‌حاضر همه چیز را به نفع ملت ایران برگرداند. به عبارتی باید گفت سینمای ایران روزهایی را طی می کند که آماده پوست اندازی است و زمان آن رسیده است که تربیت یافتگان وارد این میدان شوند.
مسئول جشنواره مردمی عمار در استان مرکزی:
ارائه الگو های ملی و مذهبی یکی از کارکردهای سینماست
ناصر شفیعی مسئول جشنواره مردمی عمار در استان مرکزی در گفتگو با دیارآفتاب؛ در خصوص وضعیت حال حاضر سینمای کشور و آینده ای که می توان برای آن متصور شد، گفت: امروز در تولیدات سینمای کشور، با فیلم هایی رو به رو هستیم که به جای تلاش در راستای امید آفرینی و ارائه الگو های ملی و آئینی مسیر دیگری را طی می کنند. مسیری که یا دقیقا مشخص نیست که برآمده از کدام بنیاد و اصول فکری است و چگونه هدفی را دنبال می کند و یا اینکه برآمده از یک جریان فکری هدفمند، آن هم ضد ارزشها و مبانی دینی است.
سینمای سیاه نمای سلبریتی ها؛ سینمای امید آفرین ارزشی ها
شفیعی با تاکید براینکه سینمای حال حاضر علی رغم شعارهای مردمی اش اما برخلاف مصلحت و نیاز روحی و روانی مردم پیش می رود، عنوان کرد: اینکه سیاه نمایی و عدم پرداخت به هویت تاریخی و فرهنگی در سینما باب می شود و عده ای سعی دارند با تولیداتی به اصطلاح مردمی اما برآمده از یک ساده انگاری اجتماعی نگاه گیشه محور را در اولویت قرار دهند، جای تأسف دارد. البته غرض عدم توجه به گیشه نیست اما این مرحله زمانی است که ساختار و محتوای فیلم ها به جایگاه مناسب خود رسیده باشد.
وی با اشاره به ظرفیت های فرهنگی و تاریخی موجود در کشور، اظهار کرد: نگاهی به اماکن تاریخی، داشته های ادبی در حوزه های حماسی و آئینی، همچنین توجه به قهرمانان معاصر و حتی تاریخی و وجود مولفه های آرامش بخش و اطمینان دهنده و امیدآفرین دینی، نشان از ظرفیت های گسترده موجود در کشور برای ساخت یک اثر سینمایی دارد اما متاسفانه اهالی سینما به هیچ یک از این موارد توجهی ندارند و تلاش می کنند تا همه چیز محدود در زندگی پیرامونی شان باشد.
مسئول جشنواره مردمی عمار در استان مرکزی ضمن اشاره به وجود قهرمانان ملی-مردمی در تاریخ معاصر، تصریح کرد: ارائه الگو های ملی و مذهبی یکی از کارکردهای سینماست که می تواند در ایجاد شور و شعور در جامعه تاثیر گذار باشد اما متاسفانه در حال حاضر مغفول مانده است و به آن پرداخته نمی شود و موضوعات ناامید کننده محور فیلم های جشنواره ای سینمای این روزها شده است.
سینما محلی برای جهت دهی به سبک زندگی جامعه
وی با تاکید بر اثرگذاری سینما بر جامعه، عنوان کرد: سینما یکی از اصلی ترین جایگاه هایی است که می تواند بر جهت دهی به سبک زندگی مردم تاثیرگذار باشد و از طرفی در زنده نگه داشتن سبک زندگی اصیل ایرانی و اسلامی نقش ایفا کند و با حجم بالای تولیدات حساب شده به عنوان عنصری موثر در فضای فرهنگی کشور علاوه براینکه خود را از فضای منفعلانه نجات می دهد، نبض فرهنگی و اجتماعی جامعه را نیز در اختیار خواهد گرفت.
شفیعی با تاکید برلزوم حرکت به سمت سینمای آرمان گرا و قهرمان محور، تشریح کرد: در اینجا منظور از آرمان گرایی، دور افتادن از واقعیت ها نیست بلکه تلفیقی از این دو است که می تواند یک سینمای حقیقت جو را ایجاد کند و می تواند علی رغم پرداخت به درد مردم برای آن ها مسیری روشن و امیدوار کننده ترسیم کند.
وی تصریح کرد: بنظر می رسد که نمی توان از برخی هنرمندان فعلی فعال در سینما توقع این چنین نگاهی داشت چرا که توجه صرف به فضای گیشه منجر به این شده است که سینما گران نه تنها بر ذائقه مردم تاثیر منفی بگذارند بلکه فقط به ارائه فیلم های بدون محتوا که تنها ویژگی شان رکودزنی های گیشه ای است، می پردازد.
شفیعی ضمن تاکید بر اینکه باید به سمت سینمای مردمی و ارزشی حرکت کنیم، عنوان کرد: نیاز است که مردم قهرمانانشان، سبک زندگی اصیل‌شان و هویت تاریخی‌شان را با محوریت، امید و تلاش در سینما ببینند.
سینما باید برای نسل ها ارزش قائل باشد
وی تصریح کرد: سینما باید برای نسل های آینده ارزش قائل باشد و اجازه دهد تا ارزش ها و اصول ملی و دینی به زبان هر نسل بیان گردد تا نوجوانان و حتی کودکان نیز با بنیه قوی فرهنگی و فکری ملت خود آشنا شوند و امیدوارانه برای آینده کشور قدم بردارند.
مسئول جشنواره مردمی عمار در استان مرکزی با اشاره به اقدام برخی از هنرمندان طی روزهای گذشته، بیان کرد: این روزها می بینیم که هنرمندان نگاه دقیقی به شرایط جامعه ندارند و در یک فضای احساسی به بیان نظرات خود می پردازند و سعی دارند در همین فضای احساسی بر جامعه تاثیر گذار باشند. در ظاهر از مردمی بودن و ایرانی بودن می گویند اما در باطن اسنادی منتشر می شود که با ایران و ایرانی فرسنگ ها فاصله دارد.
سینما در موقعیت پوست اندازی
وی با اشاره به اینکه سینمای کشور در شرایطی است که می تواند پوست اندازی داشته باشد، اظهار کرد: زمان آن رسیده است که سینمای حقیقی که برآمده از هویت ملی، آیینی و دینی این مردم است خود نمایی کند و جای سینمای سیاه‌نما را بگیرد. تا جایی که سینمای ایران تبدیل به مرجع بزرگ فرهنگی و اجتماعی شود تا هم اعتماد تمام اقشار جامعه به آن افزایش یابد و هم مسئولیت امید بخشی و انرژی بخشی به جامعه را برعهده بگیرد.
شفیعی با اشاره به فعالیت مردمی جشنواره عمار عنوان کرد: امروز می بینیم که فیلم هایی مانند منطقه پرواز ممنوع در گروه سنی نوجوانان ورود می کند و تا به حال بیش از ۶ میلیارد تومان فروش داشته است. این نشان می دهد اگر فیلم های قهرمان محور، امید آفرین و تلاش محور در هر گروه سنی ساخته شود جامعه به سمت آن حرکت خواهد کرد و محتوای فرهنگی خود را از آن خواهد گرفت و خانواده ایرانی به راحتی و بدون ترس در فضایی آموزنده در کنار یکدیگر به دیدن فیلم ها می نشینند.
پیش به سوی سینمای پاک و خالی از سیاه نمایی
وی با ابراز امیدواری از تغییرات بزرگ در سینمای ایران و حرکتش به سمت سینمای ملی و ارزشی، خاطر نشان کرد: این روزها و در اتفاقات اخیر پاک سرشتی این ملت به اثبات رسیده است و همین مهم خود نشان می دهد که این ملت خوراک سالم، پاک و خالی از هرگونه سیاه نمایی های فرهنگی و اجتماعی را نیاز دارد. پس باید جریان ملی ارزشی تلاش خود را به کار گیرد تا بتواند این خوراک فرهنگی را بیشتر،حرفه تر، و غنی تر کند تا جامعه نیازمند مراجعه به آثار تهی از محتوا نباشد.
انتهای پیام/ر