به گزارشايلام بيدار،هنوز چیزی نگذشته است؛ امروز روز اول محرم است و هیاتها با همت مردمی و بهرغم تمام بیمهریهای مسئولان شهری برپا شدهاند، با همان شور و حال سالهای گذشته و حتی بیشتر. ایستگاههای صلواتی چای و شربتشان به راه است و دستگاههای اکو، ذکر حسین(ع) را در گوشه و کنار شهر فریاد میکشند. احتیاجی به بیلبوردهای بیجان و کمکار شهری هم نیست. مردم خودشان پای کار آمدهاند، هر کسی پرچمی برداشته و مقابل در خانهاش نصب کرده و آماده عزای حسین(ع) شده است. هرساله قبل از مدیریت امیدیها و اعتدالیها بر پایتخت، هیاتها تحت حمایت شهرداری قرار میگرفتند و بخش اندکی از احتیاجاتشان ذیل همین کمکها مرتفع میشد؛ بنکارت میگرفتند و در نمایشگاه عطر سیب در کنار مخارجی که با کمکهای مردمی انجام میدادند، مایحتاجشان را تهیه میکردند. کمکها چشمگیر نبود، اما حداقلی بود برای برگزاری آبرومندانهتر عزاداریها؛ اما امسال شورای یکدست اصلاحات کار خودش را کرد و بعد از اظهارات ناهید خداکرمی، عضو شورای شهر تهران مبنیبر عدم هزینهکرد شهرداری برای برپایی نمایشگاه عطر سیب و کمک حال حدود 30 هزار هیات در تهران، با این استدلال که هیاتها خودشان از پس فعالیتها و مخارجشان برمیآیند (استدلالی نظیر آنچه در دوره پهلوی دوم مشاهده شد) با کسر بودجه این نمایشگاه و حذف بنکارتهای بلاعوض، رونق را از این بازار گرفت.
این را اگر اولین اقدام مدیریت شهری در تقابل اعتقادی تا به امروز ببینیم، برای تشریح اقدامات بعدی لازم است مقدمهای را عنوان کنیم.
بیلبوردهای بیذوق و زنندهای که با کمترین خلاقیت و نوآوری و ذوق هنری ایجاد شدهاند و کمترین کمکی به زیبایی شهر نکردهاند، هنوز در برخی نقاط تهران مشاهده میشوند؛ عدهای به تمسخر ایستادند و تماشا کردند، عدهای عکس گرفتند و این بیلبوردهای مشهور به «گفتوگو» را که متشکل از چند دایره رنگی روی یک زمینه تکراری و بیروح است، در فضای مجازی بیآبرو کردند تا مشخص شود که شهرداری حتی در طراحی مبلمان و زیباسازی شهری در بیذوقترین و بیبرنامهترین دوران خود قرار دارد. این تابلوهای «گفتوگو» اما پایان کار هنرنماییهای شهری در حوزه زیباسازی و ساماندهی بیلبوردها نبود، همطیفهای همانهایی که دیوارنگارههای ولیعصر را نقد کردند اینبار با زبانی نه در لفافه که کاملا آشکارا در ایامی که مرد و زن سیاهپوش عزای حسین(ع) هستند، با طرحی توهینآمیز خط رد روی رنگ سیاه کشیدند و زنان را به رنگ و لعاب جهت مشارکت و تغییر چهره شهر به میدان خواندند. یک بنر تبلیغاتی در نمایشگاه زنان و تولید ملی در بوستان گفتوگو در معرض دید مردم قرار گرفته که با انتقاد به پوشش مشکیرنگ (شما بخوانید چادر) زنان را به تغییر چهره شهر دعوت کرده است.
این دعوت را اگر نگاه ابزارگونه به زن تلقی نکنیم (که نمیشود) زنان را از جایگاه بهرهمندان از زیبایی شهر به جایگاه المانهای زیبایی شهری مثل بیلبوردها، مثل نردهها یا حتی ایستگاهها و... که همان ابزار میشود، تنزل میدهد.
محمدعلی افشانی، شهردار تهران سه روز پیش در جریان برگزاری همین نمایشگاه و با حضور در آن طی سخنانی مدیریت شهری در کنار زنان پایتخت را مطرح کرد و گفت: «مدیریت شهری در کنار زنان شهر است و به آنها کمک خواهد کرد.»
حالا با دیدن چنین تبلیغ و طرحی در همین نمایشگاه نحوه کمکرسانی و کمکخواهی از زنان در پایتخت توسط شهرداری مشخص شده و احتمالا مدیران شهری چشم به پوششهای رنگی زنان در معابر و خیابانها بستهاند و در همین راستا شاید روسری و مانتوی رنگی هم به رایگان پخش کنند.
برای تقابل با چنین اتفاق و تقابل آشکاری، انتظاری از هیچ چهره موافق و منتقدی از دولت نیست، احتمالا همین حالا که این متن را میخوانید به دستور مقامات شهرداری، بنرها را از نمایشگاه جمع کرده باشند، چون کسی حاضر نشد پاسخی به این اتفاق بدهد.
منبع: فرهیختگان