عباس خزلی::برخی آدمها بلندی خود را در کوچک شمردن دیگران میجویند. به هزاران زبان فریاد میزنند که تو نرو تا ایستاده من همچنان بر تو پیشی گرفته بماند!
این گونه آدمها، از آنرو که در نقطهای جامد شده و ماندهاند؛ چشم دیدن هیچ رونده و هیچ راهی را ندارند. کینه توز چون ماری بر سر راه! ای بسا که راه، همان فرجامی را بیابد که ایشان پیشگویی کردهاند؛ اما نمیتوان به گفت و نگاه ایشان خوشبین بود.
گفتشان از بخلشان بر میخیزد، گرچه برخوردار از پارهای حقایق هم باشد. پس در همه حال کینه است که در دلهاشان سر میجنباند، هراسِ از دست دادن جای خود...
نمایندگان استان تاکنون اشغالگران صندلی بهارستان بوده و مافیای تغییر مدیران و یا مخالفت با مسؤولین توانمند استان و تثبیت جایگاه مداحان و نوچههای خود بودهاند!
اکنون که غبار غم و استرس و نگرانی از حوادث اخیر شادی را از رخ زرد جامعه گرفته ؛ میطلبد نمایندگان موضعی را نشان دهند و نطقی در خصوص توجه به استان مرزی و مشکلات بیشمار ارایه دهند.
مردم آگاهند که تخصیص بودجه به استان قدرت چانه زنی و تلاش شبانه روزی نمایندگان با همدلی و همراهی میخواهد. مجمع نمایندگان کلان استانها چند برابر استان ما هستند و بعضا از موقعیت علمی و تخصص خود در حد وزیر و حتی رئیس جمهوری هستند.
به طوری میتوانند با گفتمان تخصصی وزرا و سایر مدیران را مجاب به گرفتن بودجههای کلان کنند! در این بین تضیع حق استانهایی چون ایلام بیشک است.
همانطوری که در دو سال گذشته به دلیل نداشتن برنامه و بیتخصصی مدیران کل و فرمانداران منصوب نمایندگان موجب بر گشت بودجه شد!
در این موقعیت بغرنج نیز بجای بحث و تبادل با استانداری و نخبگان اقتصادی و فعالین مدنی دغدغه تغییر رئیس فلان اداره و فلان معاون و ....دارند.
نمایندگان محترم هیچ وقت برنامه استراتژیکی از علمداران ریاست نخواستهاند بطوریه بسیاری از ادارات کل نقشی خنثی در استان داشته فقط به مفت خوری و زندگی بیشتر از ظرفیت و توان خود مشغولند!
نمایندگان استان تاکنون همراه چند مدیر در رسانه استانی پاسخگوی سوالات و مشکلات مردم بودهاند. کدام حرکت مثبت غیر از جابجا کردن خاک راهها با ادوات زیاد و بیحاصل ! هر جاده باید چند دهه در دست تعمیر باشد!
صنایعی کوچکی که وام گرفته و تاسیساتی پر هزینه ایجاد شده چرا بینتیجه و راکد رها شدهاند؟ نمایندگان محترم با همکاری استانداری هزینه سازمانها و اولویتهای مصرف را هدفمند کنند. بعضی سازمانها طرح تجدید ساختمان سازمان دارند.
آیا در این شرایط توسعه و ساخت و ساز بناها توجیه پذیر است! به جای هزینه این ساخت و سازها و گشاد کردن جادهها، زخمهای صنایع تولیدی و کالاهای اساسی و مورد نیاز مردم را ترمیم کنید.
جناب وکیلان مردم حوادث بزرگ هرگز یک شبه شکل نمیگیرند و یک عامل مشخص را بهانهای برای وقوع آنها تعیین نمیشود. حوادث بزرگ حاصل میلیونها و بلکه میلیاردها حادثه کوچک و بزرگ دیگر هستند که روزانه در اطراف همگی ما اتفاق افتاده و بیاعتنا از آنان گذر کردهایم.
اکنون به سیلی ویرانگر تبدیل شده که مشکل بتوان با سیل بندی مثل جادههای فرو رفته جلوی فرو ریختن زندگی مردم را گرفت.
انتهای پیام/س