عباس خزلی:: این روزها خبر رویارویی دو بازیکن فوتبال مقابل تیمی از رژیم صهیونیستی مخابره شد که در پی آن نظرات مختلف در اعتراض به این موضوع به دنبال داشت که اکثر بر این باورند که نباید بازیکنان ایرانی به دلیل جنایتکار بودن رژیم غاصب صهیونیستی در برابر ورزشکاران آن رژیم حضور مییافتند و این اعتراضات در سایتهای مختلف و فضای مجازی دست به دست میشود و همگان تعهد و اخلاص و حس وطن دوستی را لازمه یک ورزشکار ایرانی میدانند.
برای انجام ماموریتی عازم تهران بودم که با یک قهرمان ملی به نام مجتبی ملکی روبه رو شدم مجتبی را میشناختم ولی هرگز با خصوصیات اخلاقی او آشنا نبودم با اصرار فراوان به خانهاش دعوتم کرد من شب را در خانه این پهلوان ایلامی بیتوته کردم، ساعت سه بامداد از خواب بیدار و برای رفع تشنگی از اتاق بیرون و وارد پذیرایی منزل او شدم که با صحنه معنوی مواجه شده و برای چند دقیقه متحیر ماندم که پهلوان مجتبی هر روز و زنههای چند صد کیلویی را شکست میدهد چنان متواضع و با چشمان گریان در حال خواندن نماز شب بود که بی اختیار اشک از چشمانم سرازیر شد.
یک لحظه به فکر فوتبالیستها افتادم که به بهانه تعهد به تیم، ددمنشی و کودککشی رژیم غاصب صهیونیستی را فراموش کرده و از این حرکت ناپسند خود دفاع میکنند و میلیاردها پول از مملکت به جیب میزنند ولی این پهلوان خداترس بیادعا خاضعانه در برابر معبود خود زانو زده و پس از نماز برای سربلندی نظام اسلامی دعا میکند.
این در حالیست که پس از 20 سال ورزش، حرفهای و به دست آوردن افتخار برای کشورش بارها مورد بیمهری مسئولین قرار گرفته است.
اکنون پهلوان مجتبی شهریورماه عازم مسابقات جهانی است و میگوید فقط میخواهم پرچم ایران اسلامی را به اهتزاز درآورم، میدانیم که بازهم مورد بیمهری مسئولین قرار میگیرد اما مردم خوب و قدرشناس ایران حتما برای این پهلوان متعهد دعا خواهند کرد.
انتهای پیام/س