به گزارشايلام بيدار، سیزدهم رجب المرجب، سالروز ولادت رادمردی است که به احترامش تمام مذکرهای عالم را احترام میکنیم و به همین خاطر روز مرد را در تقویممان نامگذاری کرده ایم.
سخن گفتن از امام علی عليه السلام بدان گونه كه شايسته او باشد، به همان اندازه سخت است كه درباره رسول خدا صلي الله عليه وآله؛ چه آنكه علی عليه السلام جزئی از وجود پيامبر صلي الله عليه وآله و رشحه اي از نور او و شمّه اي از كمال رسالت اوست. همین واقعیت کافی است که کتاب فضائل امیرالمومنین پر شود و جایی برای دنیای فضائل وی در کتاب نباشد.
قرآن را هم که می گشاییم، دهها و حتی صدها آیه روشن گر و الگو بخش می یابیم که نشان از رادمردی جاودانه دارد، والا گوهری که افزون بر مقام عصمت که ارزشی بس گرانبهاست فضایل کیمیاگون او در آینه آیات به خوبی بیان شده است و اکنون که چهارده قرن از زمان حیات امام علی علیه السلام می گذرد، گویی او، انسان امروز جامعه ماست و یکایک ویژگی های وی، به مثال آفتاب عالم تاب، تمامی افراد را از ظلمت های زندگانی رهایی می بخشد.
اميرالمؤمنين علی عليه السلام الگوی همیشگی است كه ميتوان همه كمالات را در او سراغ گرفت و بدان ها اقتدا كرد. آن حضرت نه تنها از آنِ شيعيان كه الگوي همه مسلمانان و جمله آزادگان است. امام علی علیه السلام، تجسم ارزش هاي دينی و اسلام مجسّم است، انساني در اوج عرفان، عبادت، سلوك و در عين حال سياستمدار و جامعه ساز. شدت عمل را با رحمت و عطوفت به مؤمنان آموخت؛ اهل مداهنه نبود و هيچگاه حقيقت را قرباني مصلحت نكرد. كتاب فضل علي عليهالسلام چندان پربرگوبار است كه برای خواندن آن چند نقدِ عمر بايد و تنها ميتوان شمه ای از فضايل ناپيداي علوی را واكاويد و پيش روی همگان نهاد.
«انسان کامل»،عنوانی است که از ديرباز مورد توجه بوده و نه تنها انديشمندان و فلاسفه در اين وادی وارد شده و کتاب هايی نوشته اند بلکه برای عموم مردم هم جاذبه زيادی داشته است و با اينکه صنعت و علوم هر روزه کشف و اختراع تازه ای می آفرينند و لوازم و ابزار جديدی در اختيار مي گذارند ولی همچنان انسان ها هر جا که با خود خلوت کنند و از اسارت وسايل و ابزار برهند و مجال انديشه و بازگشت به خويشتن خويش را دريابند، در جاذبه اين آرمان قرار گرفته و دوست می دارند که اگر بدان جايگاه رفيع نرسيده لااقل سيمای او را به تماشا بنشينند و از حال و هواي او برخوردار گردند.
بعید به نظر میرسد که تاریخ بشریت به جز علی و اولادش را به چشم انسان کامل نگاه کرده باشد. که به حق جز این ذوات مقدسه کسی لایق این عنوان نبوده و نیست.
امام علي(ع) را بايد نمونه راستين يك فرد پايبند به موازين اخلاقي و الگوي برجسته جوانمردي برشمرد و اين نكته چنان كتمان‌ناپذير است كه علاوه بر شيعيان، تمامي فرق اسلامي و همچنين بيشتر عرفا و پيروان طريقت‌هاي عرفاني ايشان را سرسلسله جوانمردان مي‌خوانند.
بسياري از خاورشناسان غربي كه كند و كاو در تاريخ و فرهنگ ديرين مشرق‌زمين را پيشه خويش كرده‌اند نيز فضايل اخلاقي امام را ستوده و درباره آن بسيار نگاشته‌اند.
ضمن تبریک این عید تحت عنوان روز پدر سعی در جمع آوری فضائل رفتاری امیرالمومنین راجع به بیت المال داریم تا الگویی مناسب برای همه ی مردم و مسئولین کشور باشد...
*** امیرمؤمنان (علیه السلام) به پیروی از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) اموال مسلمانان را انبار نمی‌کرد، بلکه به محض وصول، آن‌ها را میان مردم توزیع می‌نمود. «ابن شهر آشوب در کتاب» مناقب آل ابی طالب از سالم جحدری روایت کرده است که گفت: «من شاهد بودم که شب هنگام، مقداری پول برای علی بن ابیطالب (علیه السلام) آورند، فرمود: این مال را قسمت کنید عرض کردند: ای امیرمؤمنان! شب شده است. بگذارید برای فردا. فرمود: شما تعهد می‌کنید که من تا فردا زنده باشم؟ عرض کردند: ما چه کاره ایم [دست ما نیست]. فرمود: تأخیر نکنید، همین حالا تقسیم کنید، پس شمعی آوردند و همان شب آن پول‌ها را قسمت کردند.»
شاید این پرسش پیش آید که: چرا تقسیم در شب؟ در صورتی که آن پول، در شب به کار مسلمانان نمی‌آمد و فردا از آن استفاده می‌کردند؟
در پاسخ می‌گوییم: به چند دلیل:
اول: رفع مسئولیت از پیشوای مؤمنی که مسئولیت را گران‌ترین بار بر دوش خود می‌بیند.
دوم: دلگرم شدن بعضی مؤمنان نیازمند به آن پول و تصمیم گیری درباره‌ی امول مالی فرد ایشان.
سوم: شتاب در کار خیر، که در آیات و روایات به آن توصیه شده است، مانند این آیات: «وَسَارِعُواْ إِلَی مَغْفِرَةٍِ مِّن رَّبِّکُم»؛ و به سوی آمرزشی از سوی پروردگارتان بشتابید.
«وَیُسَارِعُونَ فِی الْخَیْرَاتِ وَأُوْلَئِکَ مِنَ الصَّالِحِین»؛ و در کارهای نیک می‌شتابند و اینان از نیکانند.
در سیره‌ی امیرمؤمنان علی (علیه السلام) آمده است که آن حضرت اموال را تقسیم می‌کرد و برای خودش با آن که نیاز داشت؛ چیزی برنمی داشت. «ابن شهر آشوب در مناقب آورده است که گاهی اوقات حضرت، حتی سه درهم که با آن إزاری و یا دیگر مایحتاج خود را بخرد، نداشت، و با این حال همه اموال بیت المال را بین مردم توزیع می‌کرد و بعد در آن جا نمازی می‌خواند و می‌گفت: »اَلحَمدُ لِلّهِ الَّذِی أَخرَجَنی مِنهُ کَا دَخَلتَه؛ سپاس خدایی را که مرا از این بیت المال همان گونه که داخل شدم خارج ساخت. [یعنی دست خالی، بدون آن چیزی که برای خود بردارم].
فرصتی شد تا به بهانه ی ولادت یگانه رادمرد عالم و الگوی بشریت به سیره ی رفتاری این امام همام در مورد بیت المال اشاره کنیم. شاید در زمانه ای که اخبار اختلاس ها همیشه به گوش میرسد، یاد آوری شیوه ی حکومت داری امیرالمومنین خالی از لطف نباشد.
انتهای پیام/ش