"کمیل خجسته"، کارشناس سیاسی و فعال رسانه‌ای در یادداشتی نوشت: آقای احمدی‌نژاد و جریان غربگرا حرف‌های همدیگر را تکرار می‌کنند. هم را تکمیل می‌کنند و توامان از دو سو به افکار عمومی حمله می‌کنند.
حرف‌های تعویق انتخابات تازگی ندارد. چه آن روز که بازرگان و عباس امیرانتظام خدمت امام رفتند و خواستند که در انتخابات خبرگان تعویقی بیفتد، چه آن روز که رئیس دوقوه وقت یعنی آقای کروبی و آقای خاتمی نزد رهبری رفتند و خواستند انتخابات عقب بیفتد و چه حالا که آقای احمدی‌نژاد و جریان غربگرا آن را تکرار می‌کنند. در همه‌ی این موارد این رهبر جامعه بود که به دفاع از صندوق و انتخاب مردم در مقابل این اصحاب قدرت ایستاد.
تکلیف غرب‌گراها از این خواسته روشن است. کارنامه‌ی بد ناکارآمدی و نارضایتی مردم از عملکرد آن‌ها همینجوری آن‌ها را از نتایج انتخاب مردم در ماه آینده نگران کرده است.
اما آقای احمدی‌نژاد، همچنان در همان مسیری است که رهبری در دی‌ماه 96 در دیدار مبلغان به او تذکر دادند که «خب هر کسی، هر بچّه‌ای هم میتواند سنگ دستش بگیرد شیشه‌ها را بشکند، اینکه هنر نیست. هنر این است که انسان، منطقی حرف بزند... برای خاطر هوای نفْس، برای خاطر قدرت‌یابی حرف نزند... انقلابی‌نمایی غیر از انقلابی‌گری است.»
لازمه قدرت‌طلبی این جریان لازم است تا جمهوری اسلامی ضعیف باشد تا حرفشان در نزد افکار عمومی معتبر بشود. هر چقدر جمهوری اسلامی ضعیف‌تر باشد قدرت این جریان که اهتمامشان بر سیاه‌نمایی و تحریف واقعیات است بیشتر خواهد شد.
به همین دلیل احمدی‌نژاد در سخنرانی اخیرش به دو چیز حمله کرد. اول با تحریف ماجرای مدیریت کرونا در ایام عید به این سو به اصل انتخابات حمله کرد. البته احمدی‌نژاد زیرکانه توضیح نداد که تدابیر مستقیم و تکروانه چه کسی منجر به وضع این روزها شده است و صدای رئیس بهداشت کشور را هم درآورده است؟! دوم با اسم آوردن از آیت‌الله_رییسی و یک دست‌های پشت‌پرده‌ی خفن تلویحا به تجربه شیرین وحدت در سال 96 حمله کرد تا از احتمال تکرار آن در 1400 بتواند جلوگیری کند.
خواست احمدی‌نژاد درست مثل حرف‌های روح‌الله زم به تلویزیون کلمه بود. زم در پاسخ به این سوال که چرا از روحانی در مقابل رییسی و قالیباف در سال 96 حمایت کردید؟ پاسخ داد که «ما در این زمینه تحلیل امنیتی داشتیم. اگر یکی از این دو رئیس‌جمهور شده بودند امروز این مشکلات و تظاهرات‌هایی که در ایران وجود دارد، نبود. این نارضایتی مردم نبود.»
اگر باقی‌ماندن غرب‌گراها موجب می‌شود تا امریکایی‌ها اراده‌شان بر اعمال فشار بیشتر بر روی مردم بیشتر شود، انتخابات با مشارکت کم هم همین خاصیت را خواهد داشت. فشار بیشتر هم برای غرب‌گراها و هم برای قدرت‌طلبان و تحریف‌گران یک انگیزه مشترک دارد: زمینه‌ی حمله به انقلاب اسلامی فراهم می‌شود.
در مقابل استراتژی انتخاباتی انقلابیون در انتخابات 1400، نور علی نور است. هم مشارکت بالا و هم انتخاب درست. راست گفت آن مرد که «روی دیگر تحریم، تحریف است.» انقلابیون برای تغییر وضع موجود به نفع مردم روزگار سختی را پیش رو دارند.
انتهای پیام/ک
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد