به گزارش ایلام بیدار، شیرین جعفریان مدرس دانشگاه و کارشناس مسائل تاریخی در یادداشتی نوشت: شهر بیدار می‌شود با صدای محزون الرحمن و زمانه بی تو یتیم می‌شود، یتیمی که در تلاطم غربتی سترگ، از هوش می‌رود... آتشی در سینه خرداد، زبانه می‌کشد و ما جای خالی کسی را احساس می‌کنیم که حضورش، انقلاب حادثه‌های شیرین را با خود داشت، کسی که انقلاب بزرگ قرن را در آغوش خود پرورش داد و جوانه‌های آن را در دل‌ها کاشت و چون باغبانی دلسوز، به‌پای آن‌ها نشست و به ثمر رساند. نیمه خرداد را گویی چنان با تقدیر او گره‌زده بودند که سرنوشت ابتدای قیام و انتهای خاموشی‌اش، همه با تقویم آن روز سرخ عجین شده بود! میان او و خرداد رازی بود که فقط خدا می‌دانست و چشم‌های کهکشانی او که مرد حماسه بود، مرد جاودانه کردن از همان آغاز ولادت که با دلی مطمئن و ضمیری امیدوار، کوچ را به ماندن ترجیح داد؛ او که دلش زمینی نبود که بماند.
امام خمینی (ره)، پدر مهربان تاریخ‌ساز است که بنیان انقلابی که بر پا کرده، در عمق روح و جان این مردم نشسته و اشک‌ها، ترجمان عمق نابی است که از محضر چشمانت سرچشمه می‌گیرد.
وقتی که جهل، در جای‌جای ذهن زمین ریشه می‌گستراند و ظلم در منشور زندگی، طیف‌های گوناگون انسان را دربرگرفته بود، تنها نام شورانگیز تو بود که دل‌ها را اسیر جذبه زیبایی خود می‌کرد و دل‌ها را تا نهایت آزادگی و حماسه همراهی می‌نمود!
تو نخواهی مُرد و هرگز نمی‌میری؛ تو که در عصر جاهلیت مدرن واپسین سال‌های قرن بیستم، پیامبرانه به پا خاستی و انقلابی را علم کردی که بزرگ معجزه خمینی لقب گرفت.
تو که سیاستت عین دیانت و اجتهادت عین جهاد بود؛ تو که نه‌تنها به شیعه و اسلام و ایران، بلکه به انسانیت می‌اندیشیدی و می‌کوشیدی تا دریچه‌ای به فضای لایتناهی غیب در افق شهادت انسان بگشایی!
تو که خُلقَت، اخلاق را مدرس؛ زهدت، پارسایی را رهبر و ذوقت، شعر و ادب را زیور بود؛ تو که در عرصه‌های خوف و خطر، اقیانوس آرام دل و جانت، تمثّلی از کریمه یا أیّتها النفس المطمئنة بود؛ تو که روشنی نگاهت، شب‌ها و روزهایمان را دوست‌داشتنی می‌ساخت و لبخندهایت، سفره‌های همیشه باز بهشتی را برایمان تداعی می‌کرد.
بزرگ‌مرد نستوه! رادمرد نمونه قرن! مرگ تو را در برنخواهد کشید که تو خود، مرگ را از چهره یک سرزمین، باز پس‌زده‌ای و تو زنده به عشقی! هنوز هم‌نام سرزمینمان، باشکوه نام تو بلندآوازه و سرافراز، در این جهان هزار رنگ هزارنقش، می‌درخشد!
تو ایستادن را به ما آموختی، آن روزها که در تاریکی تلخ سلطنت نمرودیان و فرعونیان، پیشانی‌ات سپیده‌دم عدالت را نوید می‌داد.
تو هنوز هم هستی، همیشه خواهی بود که راهی که در تاریکی گشودی، همچنان روشن و عطرآگین است با عطر یادت
رحلت جان‌سوز امام خمینی ره تسلیت باد
انتهای پیام/ر
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد