به گزارشايلام بيدار، «سید حسین امیرجهانی» نویسنده سریال «حکایت‌های کمال» با اشاره به بازخودرهایی که از پخش این سریال تا کنون گرفته‌اند گفت: به نظرم سریال خوب دیده شده است. جامعه هدف ابتدایی ما کودک و نوجوان بود اما همان زمان این را می‌دانستیم که به خاطر روایت قصه در دهه ۴۰ تهران خانواده‌ها هم سریال را تماشا می‌کنند.
وی ضمن انتقادی که به زمان پخش این سریال داشت نیز گفت: زمان پخش بدی برای این سریال انتخاب شد و اولین توقعی که برای مخاطب ایجاد می‌شود این است که کار برای مخاطب بزرگسال است و آنتن شب‌های پاییز که قرار است فردای آن روز بچه‌ها به مدرسه بروند، ویژه بزرگسالان است. اما اگر این کار تابستان پخش می‌شد هم بچه‌ها و هم بزرگترها در کنار هم آن را تماشا می‌کردند. اما با همه این تفاسیر تا به اینجا سریال «حکایت‌های کمال» به خوبی دیده شده است.
این نویسنده در ادامه در پاسخ به اینکه بخش مهمی از قصه این سریال روی موقعیت نوستالژی‌های دهه ۴۰ تهران متمرکز شده و بیشترین زمانی که قصه روایت می‌شود مانور روی همین نوستالژی‌ها است نه قصه اصلی، نیز بیان داشت: وقتی شما به عنوان نویسنده فضای کارت را به دهه 40 می‌بری ناخودآگاه چنین اتفاقی خواهد افتاد و مخاطب به طور پیش فرض این توقع را از شما دارد که درباره ارتباط آدم‌ها و رفتارهایشان در آن زمان مثل سماور ذغالی، بازی تورنا، خریدن ذغال و ... حرف بزنید.
وی ادامه داد: موضوع بعدی بحث هدفگذاری و محور و محتوای کار ما است. ما نه به صورت مستقیم اما به هر جهت می‌خواستیم مقایسه‌ای بین زمان امروز با دهه ۴۰ داشته باشیم. همه ما یکسری مسئله‌ای در زندگی‌مان داریم اما واقعیت این است که دهه ۴۰ در تهران، زمان خیلی دوری نیست و خیلی از محله‌ها برق و لوله کشی آب نداشتند. به هر جهت مقایسه این شکلی نیز به ذهن آدم می‌رسد. شما نیز به عنوان یک مخاطب وقتی به آن زمان می‌روید دوست دارید فضاها را هم ببینید و فقط نمی‌خواهید قصه ببینید.
این نویسنده افزود: البته برخی اوقات هم ناخواسته بوده است و من به خاطر اینکه بخواهم فضایی را دربیاورم و پرداخت درستی داشته باشم این اتفاق افتاده و ناخواسته به سمت بار نوستالژی رفته است. از طرفی هم بخشی از علاقه شخصی ما ایرانی‌ها خاطره بازی است در برخی موارد نویسنده هر چه هم بخواهد این را پنهان کند، باز هم موفق نمی‌شود.
امیرجهانی ادامه داد: به نظرم در جاهایی درست هم بود. معتقدم اگر این کار می‌خواست صرفا برای کودک باشد زیاد جواب نمی‌داد. یعنی ما باید چقدر جذابیت برای کودکان در آن فضای قدیمی در دست داشته باشیم که مخاطب کودک بتواند با ما همراه شود. البته این هم برایمان مهم بود که خانواده را با بچه همراه کنیم.
وی در ادامه با اشاره به اینکه نگارش یک سریال از روی نسخه کتاب آن هم می‌تواند در این موضوع تاثیرگذار باشد، افزود: کتاب «حکایت‌های کمال» کتاب جذابی است، اما واقعیت این است که ما در این کتاب بیشتر شاهد فضاها و تصویرسازی فضا بودیم تا قصه‌های جزئی. برای مثال در بخشی از کتاب به صورت کوتاه به معرفی چراغ قوه کتابی پرداخته شده بود اما ما در یکی از قسمت‌ها این داستان را پرورش دادیم و قصه‌های دیگر هم از این دست هستند.
امیر جهانی با اشاره به تولید و نگارش این سریال بر مبنای فرمایشی از رهبر معظم انقلاب، گفت: حضرت آقا فرمایشی دارند و آن هم این است که فلسفیدن برای کودک مهم است و فکرکردن نیز آموختنی است. موضوعی که رهبری در این‌باره داشتند این بود که چرا کودک امروز ما فکر کردن بلد نیست؟ چنین موضوعی و آموختن فکر کردن به بچه‌ها از سنین ابتدایی یکی از اهداف ما در این سریال بود و خیلی از قصه‌هایی که کمال در آنها قرار می‌گیرد به دلیل پرسیدن چرای هر جریانی است.
نویسنده سریال «پدر» درباره حضور محمدرضا شیرخانلو در این سریال و اینکه کماکان حس می‌شود که این نوجوان نقشی را در دهه ۹۰ بازی می‌کند تا دهه 40، نیز بیان داشت: یک بخشی از این به اجرای کار برمی‌گردد که کارگردان باید توضیح دهد که آیا شیرخانلو توانسته آن بازی که کارگردان می‌خواهد را دربیاورد یا نه و در بخشی هم من با حرف شما موافقم. اما ما به صورت ناخودآگاه پیش زمینه ذهنی از بازی محمدرضا شیرخانلو داریم و این یا هر کار دیگری را با کارهای قبلی او قیاس می‌کنیم. از طرفی واقعیتی وجود دارد که بچه‌ها همیشه یک شکل هستند و این شکلی نیست که بچه‌های دهه 40 با دهه 90 متفاوتند! برای مثال بچه‌های هم نسل ما به نسبت بچه‌های الان آرمان‌گراتر بودند. کمال اغلب مسائل و دغدغه‌هایش را در کوچه و خیابان حل می‌کند اما بچه‌های امروزی اینطور نیستند.
وی درباره ادامه نگارش این سریال در فصل‌های بعدی نیز گفت: تاکنون ۳۰ درصد از نگارش فصل دو این سریال پیشرفته است. در فصل دوم پرشی حدود یک یا دو ساله خواهیم داشت که به یک برهه خاص تاریخی هم باشد تا دست‌مان را برای پرداخت به برخی مسائل باز بگذارد. در این دو فصل ابتدایی به سیر شخصیتی کمال و خانواده‌اش می‌پردازیم و در فصل سه به برهه انقلاب اسلامی خواهیم پرداخت.
این نویسنده در پایان نیز گفت: هیچ کدام از اینهایی که در فصل یک می‌بینید اتفاق‌های گل درشت قصه ما نیست. یعنی ما در وهله اول قصه گفتن برای کودک از همه مهمتر بود و طبق فرمایشات حضرت آقا که می‌گویند از زبان هنر برای تربیت کودک استفاده کنید، چراکه بیشتر و بهتر نتیجه می‌گیرید، هر چه جلوتر می‌رویم این را حس می‌کنیم که مخاطبین بسیاری با قصه‌هایمان ارتباط برقرار کرده‌اند.
به گزارش فارس، سریال «حکایت‌های کمال» به نویسنده سید حسین امیر جهانی و کارگردانی قدرت الله صلح میرزایی و تهیه کنندگی محسن شایانفر این شب‌ها از شبکه دو سیما پخش می‌شود.
انتهای پیام/ر
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد