پیش شرط جالب یک شهید برای ازدواج

در سال 1332 در بخش ملکشاهی دراستان ایلام به دنیا آمد پدرش او را علی نام نهاد . دوران کودکی ،نوجوانی وجوانی مانند تمام مردم آن دیار با فقرومحرومیت همراه بود. با آغازانقلاب اسلامی امام خمینی(ره)امید وجان تازه ای در جسم سختی کشیده علی دمیده شد . اوکه مانند تمام همشهریانش هیچ گاه درخواب هم نمی دید سهمی دراداره کشورش داشته باشد با پیروزی انقلاب اسلامی وشروع جنگ تحمیلی وارد مرحله ای جدید از زندگی شد وبه عنوان یکی از چهره های شاخص استان ایلام درآمد.اوایل جنگ به عنوان عضوی از بسیج راهی جبهه شد و در سا ل 1359 به عضویت رسمی سپاه در آمد.در دیار ایلام ،غیوری را به غیرت – جوانمردی – شجاعت و غریبی می شناسند.
خاطره ای از سردار شهید علی غیوری زاده :
در یکی از روز های اردیبهشت ماه سال 1367 ،به قصد تجدید دیدار با والدین سالخورده و چشم انتظارش ،به زادگاهش ،روستای سر گل خلیلوند ،آمده بود.
هر بار که ایشان تشریف می آوردند ،به دلیل فاصله زمانی ایجاد شده در بین دو مرخصی ،همدیگر را برای دقایقی بغل و همدیگر را بوسه می زدند ،اما این بار با دفعات قبل تفاوتی عمده داشت ،به شکل غیر قابل توصیفی همدیگر را می بوسیدند و اشک شوق می ریختند .انگار والدین می دانستند که فرزند دلاورشان را دیگر نخواهند دید .شهید هم یقین داشت که بعد از این دیدار ،سعادت رسیدن به آرزوی دیرینه ای ،که سالیان سال انتظار انتظارش بود ،بدست می آورد.
بعضی اوقات کنار علی می نشستم و با او صحبت می کردم .از او پرسیدم: چرا هنوز مجرد هستید و ازدواج نکرده اید ؟.گفت تا زمانی که جنگ تمام نشود ،زن نمی گیرم .وقتی علت را پرسیدم ،گفت:من به عقد انقلاب در آمده ام و تا زمانی که از شر صدام خلاص نشویم ،زن گرفتن برای من صلاح نیست ،چون هر لحظه منتظر شهادت هستم ،نمی خواهم پس از خودم ،کسی را سر گردان کنم.
علی غیوری زاده ،سال 1367 ،به عنوان فرمانده ی گردان شهید بهشتی ،در عملیات چلچراغ مهران ،ساعتها به تنهایی در برابر دشمن جنگید و به درجه ی رفیع شهادت نایل گشت.

آوای مهران